Abstract:
در ادبیات گفتمان غرب؛ قدرت نرم برایند تأثیرهایی است که از راه رسانه، دیپلماسی و دیگر ابزارها، توسط جامعة مخاطب پذیرفته میشود و توان نفوذ آن تا عقل حسابگر است که جنبههای سطحی جامعة طبیعی و حداکثر جامعة فلسفی را در بر میگیرد!قدرت نرم ویژگیهای خاص خود را دارد که برآمده از خاستگاه گفتمان تمدن غرب است و تا سطحی از وجود انسان را پوشش میدهد که در نهایت، لبة ابتدایی لایة عقل وجود آدمی (عقل معاشاندیش) است که جامعهای را ایجاد میکند که اقتضای عمل در آن، انجام عمل توسط فرد دیگر است؛ یعنی معامله؛ که در ادبیات غرب به وسیلة توماس هابز به عنوان قرارداد اجتماعی مطرح شد.اما جامعة دینی که بر دو پایة امت و امام شکل میگیرد، حس تدین که به واسطه زحمات انبیاء علیهم السلام در بشر ایجاد شده، مقتضی قیام به حاجت برادر است؛ ولو حاجتی در مقابل آن نبوده باشد و لذا ناموس عون بر قائمة همت عالیة انسانیت مستقر شده و ترغیب به آن در شریعت مطهره فوق حد احصا است.این ویژگیها که منحصرا در اختیار جامعة ولایی است، تولید نوعی از قدرت میکند که از برترین قدرتهاست و در این نوشتار، قدرت لطیف نامیده شده و تلاش بر شرح آن است.نگاه از این افق به عمل و نیت و حرکت اجتماعی، نه تنها معنا و مفهوم وضعی قابل حس و درک مادی میدهد، بلکه آن را به قامتی میآراید که لذتی پایدار نیز عطا میکند.
Machine summary:
"لذا در جامعهای که مرگ و حیات پس از مرگ، برای آحاد مردم موضوع باشد و لااقل بخش قابل توجهی از اعمال و برنامههای خود را- نه همه به طور مطلق- بر این مبنا بسنجند، با تمسک به وحی و کلام حاملان وحی، از عقل کل بهرهمند میشوند و در این شرایط، امکان اثرپذیری از فرهنگ و قدرت نرم غرب در آنها به شدت کاهش مییابد و در بخشی از افراد جامعه به طور کلی نفوذ قدرت نرم غرب ناممکن خواهد بود.
"آنچه این طرحها را جنبة غیر عملی، وهمی و پنداری میدهد و تقریبا در تمام آنها نیز مشترک است، این است که طراح غالبا دنیای آینده را بلاواسطه بر روی دنیای حال مینهد و مدینة فاسده یا جاهله را بیفاصله با مدینة فاضله مربوط میکند، اما هیچ نمیکوشد نشان دهد تحول مدینة فاسده به مدینة فاضله از کدام راه تحقق مییابد و آنچه توالی آنها را سبب تواند شد، کدام است" و سوم اینکه، اهدافی را، اعم از هدف اصلی و نهایی و هدفهای واسط، برای جامعة آرمانی تعیین کند که دارای مراتب باشند تا سهلالحصولتر بودن پارهای از مراتب آنها شور و خواست و اراده را در مردم برانگیزد و آنان را به مبارزات اجتماعی و تغییر اوضاع و احوال موجود، مایل و راغب گرداند و از این گذشته، عدم وصول به کمال مطلوب بدین معنا نباشد که هیچ کاری انجام نشده است و هیچ پیشرفتی حاصل نیامده است ..."