پنج شعر از شاعران چین Literature and art

"شیپورزن می‌گویندم شیپورزن را سرنوشت فقط فلاکت است و دریغ خونش را در ان ساز میان تهی سرریز می‌کند و در آن بر نجینه دلنواز می‌خواند،می‌دمد و پاک می‌کند و به فرجام دیگر رنگی به گونه‌اش نمی‌ماند. زرد و پریده رنگ زرد و پریده رنگ می‌گویند:شیپورزن را سرنوشت فقط فلاکت است و دریغ دو شعر از تو-فو سرباز پیر خامشانه بر اسب استخوانی‌اش پگاهان از درون جنگل پدیده می‌شود و خامشانه نیز ناپدید خردک غباری و خردک خونی بر شمشیر یخ بسته‌اش در آفتاب پگاهی به چشم می‌زند بر شمشیر یخیده‌اش زنگار و خون و غبار بر نشسته است در آفتاب دمیده صبح. خامشانه پدید می‌شود و خامشانه ناپدید چشم‌انداز در چشم‌اندازی نمناک از شبان پائیزی شب که بر پلکانهای سنگی چونان آبهای خنک نفس می‌زند در میان فروزینه‌های 83 سیم‌گون نشسته‌ام با بادبیزنی و می‌پرانم مگس را و می‌نگرم پسرکانی چند را و دختری که می‌بافد چیزی را"