واپسین زمستان دهه ی هفتاد و دو مرگی دیگر News and reports!

"از فصل‌فصل‌ این دهه،صدای دریغ و افسوس افتادن مردی از عالم فرهنگ و هنر به گوش می‌رسد و در این میان،صدای مرثیه خزان هفتاد و هفت که پوینده و مختاری را از ما گرفت،از همه دردناکتر است. 1 داس مرگ در واپسین سال این دهه-که مقارن با سال دو هزار هم بود-از سالهای پیش برنده‌تر و بی‌رحم‌تر بود و حق‌ با محمد علی سپانلوست که گفت:«چیز عجیب،این سال دو هزار میلادی است که بالاترین تلفات را به فرهنگ و هنر ایران‌ وارد کرد. جز آن‌که آرزو کنیم این سه-چهار مریض عزیز ما،دست‌کم،از این سال نحس بگذرند،چه کار از دست‌مان برمی‌آید؟»2 از عاملم شعر و ادب بگذریم که از دست‌رفتگان‌ بی‌شماری داشت،اما در عالم سینما و تئاتر نیز علی اصغر گرمسیری،ولی‌الله خاکدان،علی حاتمی،هادی اسلامی،و باز دردناک‌تر از همه حسین سرشار با آن مرگ غریب و مظلومانه‌اش‌ را داشته‌ایم و حالا در روزهای اخر این دهه،هوشنگ حسامی را."