مرگ یزدگرد و نشانه هایش Journal Article

"موجب می‌گردد مرگ یزدگرد؛پس از سال‌ها که از انتشار و اجرای آن می‌گذرد،همچنان اثری در خور تعمق باقی بماند و شاید اکنون که خیزاب خوانش‌های گوناگون این متناز تلاطم افتاده است عمده‌ترین پرسشی که در ذهن شکل می‌گیرد این باشد که مرگ یزدگرد واجدچه خصوصیتی است که تا این حد سرکشانه از تن سپردن به ثبات و وحدت معنا می‌گریزد و چهچیزی در خود دارد که تمام قرائت‌های مختلفی را که از آن به عمل آمده ممکن می‌سازد. با نگاهی به متن مرگ یزدگرد درمی‌یابیم که تصویری که بازی آسیابان وخانواده‌اش از یزدگرد به دست می‌دهد،با وحدت و یکپارچگی که از مدلول متعالی و انتظار می‌رودفرسنگ‌ها فاصله دارد،چرا که دال‌هایی که مدلول او را به ذهن می‌آورد دچار آشفتگی و گوناگونی سرسام‌آوری است:گاهی آسیابان دال ثانوی او می‌شود و نقش او را بازی می‌کند،گاهی زن و گاهیدختر که این شاهدی بر عدم انسجام نشانه اوست. در بازی آسیابان و خانواده‌اشیزدگرد آنگونه که بوده با تصور می‌شود که بوده،نمایانده و داوری می‌شود:اگر آسیابان بزدلو زبون است،اگر همسرش خائن و دخترش آشفته حادثه‌ای مهیب است،همه از آن روست کهیزدگرد نیز،کسی که تاکنون منبع و مرجع معنای دنیایشان تصور می‌شد،چنین است و به قولآسیابان«روز من تیره نبود»(33)و باز به همین دلیل وقتی بر سر جسد اومی‌گویند می‌گویند ما نه بر او که بر خود می گریستیم»یزدگرد اکنون نشانه‌ای سه پاره است که هریک از نشانه‌های سه‌گانه متن نمودی از اوست و همانگونه که ایشان مورد داوری قرار گرفته‌اند اورا نیز از داوری شدن گریزی نیست."