مقالات: اثر فوت محکوم علیه بر مجازات مقرر در حکم Journal Article

"ماده 6 قانون آیین دادرسی دادگاههایعمومی و انقلاب در امور کیفری مقررمی‌دارد«تعقیب امر جزایی و اجرایمجازات که طبق قانون شروع شده باشدموقوف نمی‌شود مگر در موارد زیر: اول-فوت متهم یا محکوم علیه درمجازات‌های شخصی دوم-گذشت شاکی یا مدعی خصوصیدر جرایم قابل گذشت سوم-مشمولان عفو چهارم-نسخ مجازات قانونی پنجم-اعتبار امر مختومه ششم-مرور زمان در مجازات‌هایبازدارنده... به عنوان مثال،اگر دیه،تنها مجازات محسوب می‌شود،چرا بهاولیای دم داده می‌شود؟و به چه علتدر مواردی،بیت المال(دولت)خود عهدهدار پرداخت آن است؟5در مورد اثر فوتمحکوم علیه و دیه نیز طبق یک نظر،باتوجه به اصل شخصی بودن مجازات‌ها،پس از فوت محکوم علیه،اجرای حکم بهپرداخت دیه موقوف می‌شود و نمی‌تواناز ما ترک محکوم علیه آنرا وصول کرد. »9 در حقیقت،عمده استدلال کسانی که حکمپرداخت جزای نقدی از اموال محکوم علیه متوفی راقابل اجرا دانسته‌اند،بر مالی بودن مجازات جزای نقدیمعتقدند با این توضیح که چون با فوت محکوم علیه،برخلاف مجازاتهای بدنی،قابلیت اجرای آن از بیننمی‌رود و می‌توان از اموال محکوم علیه جزای نقدیرا وصول نمود،فوت محکوم علیه تاثیری بر مجازاتجزای نقدی ندارد اما باید توجه داشت که جزاینقدی نیز نوعی مجازات است و طبق اصل شخصیبودن جرایم و مجازات‌ها،تنها باید محکوم علیهمجازات را تحمل کند و پرداخت جزای نقدی ازاموال محکوم علیه،اعمال فشار و تحمل مجازاتناروا بر وراث وی است."