Abstract:
مقالهای که ترجمه آن درپی میآیده بهموضوع آلودگی مخجیط زیست دردوره مضولان
هند(۱۳۷۴-۹۳۲ق) میپردازد. نویسندّه بر اساس-منابع فارسی و نیز گزارشهای جهانگردان
اروپایی در آن دوره, موضوعاتی چون گرمای شدید هواء بادهای تند آلودگی آب
آشامیدنی, فضولات انسانی و حیوانی و آتش و دود را به عنوان عوامل اصلی آلودگی محیط
زیست در شهرهای آگره, دهلی, احمدآباده سورّت و پتنّه بررسی کرده است. علاوه بر این به
تاثیر برخی حوادث غیر مترقبه, چون قحطی و طاعون در افزایش آلودگی محیط
در این دوره اشاره کرده است. همچنین بخشی از کتاب آثار الصنادید نوشته سر سید
احمدخان را در باره آلودگی محیط زیست در دهلی در قرن نوزدهم آورده است که به علت
عدم ارتباط با نوشته حاضرء از ترجمه آن چشم پوشی شده است.
In the present paper a preliminary attempt is made to explore the “Pollution of the Environment” in Mughal India(932 - 1274 / 1525 - 1858). The limited information of this article deals with some of elements of environment pollution like scorching heat in the summer with dusty winds، scarcity of clean drinking and the water-borne diseases، fire and smoke and the disposal of garbage and human excrement in big cites and towns of the Mughal empire namely Agra، Delhi، Ahmadabad، Surat and Patna. It is based on whatever information could be obtained from Persian sources and particularly on the accounts of the contemporary European travelers.
Machine summary:
"نویسنده بر اساس منابع فارسی و نیز گزارشهای جهانگردان اروپایی در آن دوره،موضوعاتی چون گرمای شدید هوا،بادهای تند غبارآلود،آلودگی آب زیست در شهرهای آگره،دهلی،احمد آباد،سورت و پتنه بررسی کرده است.
آگاهیهای محدودی که هماکنون در اختیار داریم به عناصر مهم در ایجاد آلودگی محیط زیست،چون گرمای بسیار شدید در تابستان که با بادهای غبارآلودی که از زمینهای ریگزار میوزد همراه است،کمبود آب آشامیدنی سالم و بیماریهای ناشی از آن،آتش و دود در شهرها و امحای زبالهها و فضولات انسانی در برخی شهرهای بزرگ و کوچک امپراتوری مغول،از قبیل آگره،دهلی،احمدآباد،سورت و پتنه مربوط است.
2 جهانگیر در مدت اقامت خویش در احمد آباد3 (1617-1618 م)با چنان گردو غباری در خیابانها روبهرو بود که چهرههای مردم به سختی دیده میشد،در نتیجه وی این شهر را «گردآباد»لقب داده4 و با تمسخر،آن را«خاکدان»خوانده است.
او درباره احمدآباد مینویسد:«از شدت گرما و عفونت هوا،بیماری در میان مردم شایع شده و از اهل شهر و اردو کمتر کسی است که در دو سه روزی به این بلا مبتلا نشده باشد.
او مینویسد: خب،با این همه هوای آگره در تابستان بسیار ناراحت کننده است و به احتمال قوی این گرمای شدید که شنهای پیرامون شهر را تفتیده میکند،از دلایل اصلی بود که شاه جهان را به تغییر اوضاع و انتخاب دهلی برای زندگی واداشت.
برنیه در 1664 م نارضایی خویش را از آب دهلی بیان کرده و اظهار میدارد که ناخالصیهای آب این شهر غیرقابل توصیف است.
), Early Travels in India, 1583- 1619, Rprint, Dehli, 1864.
), Early Travels in India, 1583- 1619, Rprint, Dehli, 1864."