Abstract:
نرمافزار عنصری کلیدی در افزایش استفاده از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطاتی در جوامع حاضر و همچنین صنعتی دوستدار محیط زیست و دارای رشد جهانی بالاست؛ در عین حال حیاتیترین عنصر سیستمهای دولتی و تجاری است که هر کشوری می باید برای خود ایجاد کند. کشورهای در حال توسعه رشد صنعت نرمافزار را به عنوان فرصتی برای رسیدن به کشورهای پیشرفته و راه درمانی برای توسعه نامتوازن خود میبینند چنانکه در ایران نیز این تمایل وجود دارد که از ظرفیت نرمافزار برای رشد و توسعه کشور استفاده گردد. بر اساس موج سوم نظریههای توسعه صنعتی که دولت را به عنوان سکاندار کشتی توسعه فرض میکنند و در جهت کمک به سیاستگذاری صنعت نرمافزار، مدلهای عوامل موفقیت مختلفی برای صنایع نرمافزاری ارائه شد که از میان آنها میتوان مدل عوامل موفقیت صادرات نرمافزار، مدل تخممرغی و چارچوب دایاسیندهو را نام برد. اما در این میان جای یک مدل جامع که عوامل موفقیت و اولویتها را با درجه انتزاع کمتری بیان کند، در کنار صادرات به بازار داخلی توجه نماید، علاوه بر عوامل موفقیت با نگاهی سیستمی معیارهای موفقیت را نیز ارائه نماید، و نقش عوامل اثرگذار اما غیر قابل کنترل بر موفقیت صنعت نرمافزار را در مدل نشان دهد، خالی بوده است. در این تحقیق، بعد از بررسی اثر صنعت نرمافزار روی جامعه، مدلهای عوامل موفقیت و عوامل موفقیت صنایع نرمافزاری کشورهای پیشرو در منابع موضوع، مدلی از عوامل موفقیت متشکل از 6 منظر دولت، مشتری، ساختار و فرایند داخلی، سرمایه انسانی، زیرساخت، و عوامل محیطی ارائه گردید که هر یک از این منظرها نیز خود چندین عامل موفقیت صنعت نرمافزار ایران را شامل میشوند. در انتها بعد از تجزیه و تحلیل دادههای به دست آمده از خبرگان به سه طریق وبگاه، پست الکترونیکی، و کاغذی و با استفاده از استعاره باغ مرکبات، مدل نهایی عوامل موفقیت صنعت نرمافزار ایران با عنوان مدل باغ مرکبات صنعت نرمافزار ارائه شده است.
Software is a key element in contemporary societies for increasing the usage of information communication and technology. It is an environmentally friendly، high-growth global industry، and the most critical element of the government and business systems that every nation must build for itself. So، Software development and usage is Therefore critical. Developing nations see their software industries' growth as an opportunity to catch up to advanced nations and as a possible cure for uneven development and so they struggle to make successful software industries. In Iran، also، there is a desire to use the software capacity for development of nation; but ire country’s software capacity is limited and should be used strategically. Therefore، there is a need for policy-making and identifying the priorities. To help with this، software success factor models such as the Heeks model، the Oval model، and the Dayasindhu framework are proposed. But there is a need for a comprehensive model that express the success factors and priorities in a less abstract from، that pays attention to the domestic market as well as exports، that shows the criteria as well as for factors success، and that accepts the role of influential، but uncontrollable factors on the success of the software industry. This research، at first، is aimed at a literature review including the software industry's effects on society، success models and success factors of leading software industries of developing countries. Then، based on this literature review and in response to the question "what is the proper success (priorities) model for the Iranian software industry?" a model consisting of 6 factors (government، customer، internal structure and process، human capital، infrastructure، and environmental) was offered. After that، the model was presented to experts in 3 ways: by electronic (online and offline) and paper-based questionnaires. At last، after analyzing the data and using the orange garden as a metaphor، the final model of priorities (success factors) was derived which is called، the Orange Garden Model for the software industry.
Machine summary:
"شاخصهای شناسایی شده و مستخرج از منابع موضوع برای عامل موفقیت«ساختارها و فرایندهای داخلی»عبارتاند از:بازاریابی،اخذاستانداردهای کیفیت[12]،تولید براساس متن باز[33 و 28]،تحقیق وتوسعه[16]،تخصصی بودن شرکتهای نرمافزاری[6]،وجود شرکتهایبزرگ[1]،همکاری بین شرکتها[38]،ادغام شرکتها و تملکشرکتها12به دست شرکتهای دیگر[15]،رقابت بین شرکتها[35]،خوشهها و قطبهای صنعتی نرمافزاری[33]،تولد شرکتهای جدید،نوآور و کارآفرین[29 و 31 و 24]،حضور شرکتهای چند ملیتی[16]،همکاری شرکتهای داخلی و خارجی[5]،حضور در بازارهای خارجی[25]،انجمنها،اتحادیههای تجاری و صنعتی،کنسرسیومها و تشکلهایتخصصی نرمافزار[36 و 18]،وجود شرکتهای مهندسی مشاور نرمافزار،مدیریت فناوری و الگویابی،تولید محصولات و خدمات متنوع در صنعت&%00202FESG002G% نرمافزار،تولید براساس فناوریهای روز و نوین،ارتباط با دانشگاهها و مراکزتحقیقاتی[6].
یشنهادها باتوجه به نتایج حاصل از تحقیق،موارد زیر برای موفقیت صنعت نرمافزارایران پیشنهاد میشود: *توجه دولت به تقاضای نرمافزاری بازار داخلی و تلاش در تحریک و بالابردن این تقاضا؛ *افزایش توجه به دانش مدیریت و سیاستگذاری در مراکز سیاستگذاریصنعت نرمافزار،مانند کمیتۀ نرمافزار مرکز صنایع نوین و کمیتۀ نرمافزارسازمان نظام صنفی رایانهای؛ *افزایش دانش و مهارت مدیریت عمومی و مدیریت پروژههای نرمافزاریدر شرکتهای نرمافزاری؛ *بالا بردن سواد فناوری اطلاعاتی جامعه؛ *تمرکز شرکتهای نرمافزاری بر یک حوزه و تخصصی شدن در زمینهایخاص؛ *متناسبسازی زیرساخت قانونی و مقرراتی با وضعیت صنعت نرمافزار؛ *افزایش دانش و مهارت فنی-مهندسی نیروی انسانی شرکتهاینرمافزاری؛ *افزایش آشنایی شرکتهای نرمافزاری با روشهای کسب و کار،هنجارها وفرهنگ بازارهای هدف؛ *تولید و ارائۀ خدمات در شرکتهای نرمافزاری براساس فناوریهای روزو نوین؛ *استفاده از فناوریهای روز در تولید محصولات و ارائۀ خدماتنرمافزاری؛ *رعایت حق مالکیت معنوی و مبارزه و برخورد عملی با دزدی نرمافزار."