Abstract:
در این مطالعه اثر تنوع ژنتیکی واریته های گندم و فناوری آبیاری بر ریسک و بهره وری تولید محصول گندم بررسی شده است. داده های مورد نیاز به صورت پیمایشی از زارعان دشت شهرکرد واقع در استان چهارمحال و بختیاری در سال زراعی 1387-1388 جمع آوری شد. سپس به منظور تعیین اثر تنوع واریته ای و فناوری آبیاری بر میانگین و واریانس تولید، تابع تولید تصادفی تخمین زده شد. به منظور تخمین این تابع، چندین فرم تابعی و نیز چندین روش تخمین مورد آزمون قرار گرفت و نهایتا تابع درجه دو انتخاب و به روش حداکثر درست نمایی تخمین زده شد. سپس از پارامتر های تخمینی حاصل جهت شبیه-سازی اثر متغیر های مورد مطالعه استفاده گردید.
نتایج حاصل از تخمینهای اقتصادسنجی نشان داد که غنای وار یته ای باعث افزایش بهره وری و کاهش واریانس تولید (ریسک) می شود. این موضوع در مورد کاربرد بذر های اصلاح شده و نوع فناوری آبیاری مورد استفاده نیز تایید شد. همچنین تصمیمات مبتنی بر
کم آبیاری و زمان بندی در مصرف آب منجر به افزایش ریسک تولیدی گردید. نتایج حاصل از شبیه سازی نیز مبین این مطلب است که کشت واریته های مختلف گندم راهبردی موثر در کاهش ریسک و افزایش بهره وری و رفاه زارعان است.
Machine summary:
"مفهوم اینضریب این نیست که اثر استفاده از نهاده کود بر تولید گندم زارعان منطقه واقعا تفاوت معنی‌داری با صفر ندارد،بلکه مفهوم این ضریب آن است که نمونه‌های مورد بررسی درمطالعه حاضر به صورتی از کود استفاده کرده‌اند که این میزان از کود نتوانسته است تولید راتوضیح دهد و این مسئله ریشه در تغییرات کم یا مصرف نزدیک کود توسط زارعان نمونهمورد بررسی دارد و همان گونه که از نتایج جدول 2 نیز مشاهده گردید،انحراف از میانگینمصرف کود در میان زارعان مورد بررسی مقدار اندکی محاسبه گردیده است.
از طرفی هر چند میزان آب مصرفی درهکتار گندم منطقه در تابع واریانس به لحاظ آماری معنی‌داری نشده ولی باعث کاهش ریسک بانرخ نزولی شده است که علامت ضریب مربوطه این مطلب را تأیید می‌نماید.
همچنین کاربرد بذرهایاصلاح شده در منطقه به طور متوسط به عنوان نهاده‌ای ریسک کاهنده مطرح می‌باشد هر چنددر این مطالعه و با استفاده از تحلیل مزارع نمونه‌گیری شده معلوم گردید که کاربرد این نوع ازبذرها اثر معنی‌داری بر ریسک تولید ندارد(علامت ضریب تخمینی حاکی از ریسککاهندگی است ولی در مدل به لحاظ آماری معنی‌دار نشده است).
البته تحلیل ما از نوع مقطعی و فقطبرای یک محصول می‌باشد،زیرا ممکن است اعمال کم آبیاری باعث استفاده پایدار از منابعآبی منطقه گردد و ریسک تولید را در طول زمان کاهش دهد و یا ممکن است میزان آبذخیره شده در فرایند تولید گندم توسط زارع برای دوره‌های بعد در نظر گرفته نشود و در همین دوره مورد نظر در کشت سایر محصولات الگوی کشت مورد استفاده قرار گیرد که دراین صورت حداقل می‌توان گفت که اعمال راهبرد کم آبیاری به کاهش تولید و درآمد کلیزارع منجر نخواهد شد."
(
, 
, 
)
