Abstract:
تیمور با کشورگشایی های خود عالمان و هنرمندان را از مناطق ایران، آناتولی، شامات و عراق جمع آوری کرد و به سمرقند انتقال داد. در دوره تیموریان، سمرقند و هرات به مراکز علمی و هنری تبدیل شدند. عالمان و هنرمندان زیادی در این شهرها گرد آمدند. با گسترش مناسبات فرهنگی میان ایران و آناتولی به تدریج برخی از عالمان و هنرمندان به عثمانی مهاجرت کردند. حمایت سلاطین عثمانی از مهاجران و اوضاع نابسامان داخلی ایران پس از الغ بیگ، که موجب کاهش حمایت های مادی و معنوی فرمانروایان تیموری از اهل علم و هنر شده بود، در این مهاجرت نقش موثری داشت. هر چند پیش از این هم، ایرانیان به آناتولی مهاجرت می کردند، این مسئله در دوره تیموریان با سرعت بیشتری ادامه یافت. در این مقاله روند مهاجرت عالمان و هنرمندان ایرانی به عثمانی و نقش آن ها در انتقال فرهنگ و هنر تیموری به عثمانی و در نهایت، تاثیری که این مهاجران در توسعه هنر استانبول و اعتلای آن داشتند، بررسی خواهد شد.
Timur gathered scholars and craftsmen from Iran، Anatolia، Shamat and Iraq during his conquests and transferred them to Samarkand. Thus Samarkand and Herat became the scientific and artistic centers in Timurid period and many scientists and craftsmen get together in these cities. With expansion of cultural relations between Iran and Anatolia، some scientists and craftsmen emigrate to Ottoman. Ottoman Sultan's patronage of Iranian immigrants and the anarchy in domestic situation of Iran after Ulug Beg which caused the lack of material and spiritual patronage of Timurid rulers of scientists and craftsmen had important role in this emigration. Although this emigration had been already started from Iran to Anatolia، this problem continued in Timurid period quickly. In this paper، we try to investigate the trends of emigration of Iranian craftsmen and their roles in transferring from Timurid culture and art to Ottoman. Finally، the effects of these emigrants will be considered in development and promotion of Istanbul’s art