میزگرد: بحران بازارهای سرمایه علت ها و پیامدها Public speaking

"این نرخ را اگر با میزانافزایش درآمد سرانۀ کشورهایی مانندانگلستان،آمریکا و کشورهای دیگر در دورانتوسعۀ صنعتی و اقتصادی آنها مقایسه کنیم،نرخ رشد ببرهای آسیا حدود دو برابر رشد آنکشورها بوده است. اقتصاددانان توسعه-بیشتر به مطالعات بانکجهانی،استناد می‌کنم-به چند پدیدۀ مشترکدر این کشورها رسیدند:یکی سیاستهای مالیو پولی منضبط،دیگری،استفاده از صادرات بهعنوان موتور رشد و توسعه،سوم،استفاده ازمکانیزم بازار به‌عنوان حرکت‌دهنده و حاملتوسعۀ کشور. آنها از بیستسال پیش،شروع کردند و با استفاده از همینمدل و با تأکید بر صادرات،انضباط پولی و مالی،استفاده از سرمایه‌های خارجی و آزاد کردنتدریجی اقتصاد خویش-به‌ویژه پول و بانک-و اجرای سیاستهای اقتصادی متناسب،همانراه را ادامه دادند و به رشد قابل ملاحظه‌ایرسیدند. ورشکستگی مؤسسه‌های مالی در اینکشورها،کاهش نرخ برابری پول آنها در مقابلارزهای معتبر جهانی و کاهش ارزش سهام دراین کشورها بطور مستمر،از علائم این بحراناست. شوک‌های خارجی در کمین همۀ کشورهااست،چه در آمریکای جنوبی در کمین همۀ کشورهااست،چه در آمریکای جنوبی و چه در آسیایجنوب شرقی و یا قلب اروپا در سال 1992تقریبا در اروپا ظرف یک هفته 70 میلیارد دلاربه بازار ریخته شد تا از سقوط لیر ایتالیا (به تصویر صفحه مراجعه شود)جلوگیری شود ولی 30 درصد سقوط کرد و ستونفقرات اتحادیه پولی اروپا شکست. در گذشته منطقۀ آسیای جنوب(به تصویر صفحه مراجعه شود)شرقی،دارای نرخ بسیار بالای سرمایه‌گذاریدر گذشته بوده و سهم بالایی از تولید ناخالصداخلی این کشورها به سرمایه‌گذاری اختصاصپیدا کرده است. در سال 1972،کل حجمتجارت خارجی چین 2 میلیارد دلار بوده کهاکنون به 180 میلیارد دلار رسیده است ولی درجهان به همین مقدار،درآمدها افزایش نیافتهاست تا این حجم از صادرات جذب شود. (به تصویر صفحه مراجعه شود)آخرین ارقامی که در باب توانایی‌هایتکنولوژیک کره،از طرف بانک توسعه آن کشوربه‌عنوان شاخص تطبیقی خوداتکایی دادهشده است-اگر کشور ژاپن را 100 بگیریم-کرهحدود 7 یا 8 می‌شود."