Abstract:
3P}یا SDSI یک پایگاه اطلاعاتی بینالمللی است که وظیفه ثبت، شناسایی یکسان و شمارهگذاری استاندارد پیایندها را بر عهده دارد.بخش مهمی از وظایف مدیریت فهرستهای مشترک نیز شامل موارد فوق میگردد.این مقاله پس از معرفی ساختارهای سازمانی و نحوه عملکرد نظام بینالمللی اطلاعات پیایندها که در واقع بیانگر عملکرد پایگاه اطلاعاتی آن نظام است، سعی دارد تا بهرهگیری مناسب فهرستهای مشترک را از آن نظام مشخص نماید.با اجتناب از مواردی که میتواند موضوعهای جدیدی هم چون نقش در حال تغییر نظام بینالمللی اطلاعات پیایندها در ارتباط با فهرستهای مشترک، را مطرح میکند، باید اذعان کرد که فایل مستند و ذخیره کتابشناختی نظام بینالمللی اطلاعات پیایندها دارای خصوصیتی است که فهرست مشترک نمیتواند آن را به عنوان مبنایی اصولی برای مدیریتهایش در نظر گیرد.هدف این مقاله نه معرفی فهرستهای مشترک است و نه قصد توصیف SDSI را دارد، بلکه سعی دارد روشن نماید چگونه و اغلب در چه مواقعی فهرستهای مشترک میتوانند بهره مناسبی از نظام بینالمللی اطلاعات پیایندها ببرند. در عین حال با روشن شدن اهداف و ساختار عملیاتی شبکه نظام بینالمللیاطلاعات پیایندها میتوان به دقت دریافت که چگونه این نظام برای فهرستهای مشترک مفید است.برای دستیابی به این امر لازم است که مختصرا با نظام بینالمللی اطلاعات پیایندها آشنا شویم.بدین طریق مزیتهای نظام بین المللی اطلاعات پیایندها روشن میگردد و میتوان موارد عملی را تفسیر و توجیه کرد.
Machine summary:
"با اجتناب از مواردی که میتواند موضوعهای جدیدی هم چون نقش در حال تغییر نظام بینالمللی اطلاعات پیایندها در ارتباط با فهرستهای مشترک، را مطرح میکند، باید اذعان کرد که فایل مستند و ذخیره کتابشناختی نظام بینالمللی اطلاعات پیایندها دارای خصوصیتی است که فهرست مشترک نمیتواند آن را به عنوان مبنایی اصولی برای مدیریتهایش در نظر گیرد.
دوره چهارم، شماره دوم، تابستان 1372P} اطلاعات پیایندها میتوان به دقت دریافت که چگونه این نظام برای فهرستهای مشترک مفید است.
از دیگر مزیتهای شماره استاندارد بینالمللی پیایندها که پس از شروع سازماندهی نظام کامپیوتری قابل دسترسی است عبارتند از: -امنیت -فضای کافی -امکان پردازش فایلهای فرعی 2-2-2-روزآمد کردن موجودی به دلیل ذخیره دقیق توصیفهای کتابشناختی و قابل خواندن بودن موجودی فایلها به وسیله ماشین، عمل روزآمد کردن به سادگی امکانپذیر است.
یعنی مراکز ملی و مرکز بینالمللی فهرستنویسی موارد زیر را تضمین مینماید: -انتشارات پیایندی در سطح محلی فهرست شده و بدین طریق افراد حرفهای داخل کشور که از تاریخچه نشر و انتشار پیایند بخوبی آگاهی دارند میتوانند عناوین شاخص و اختصاری را پیشنهاد نموده و به زبان خودشان فهرستنویسی یا براساس محتوای پیایند آن را ردهبندی کنند.
ممکن است عنوانی در فهرست مشترک موجود باشد که اکنون منسوخ شده و شاید حتی صد سال پیش منتشر میشده، آیا چنین عنوانی را نظام بینالمللی میتواند در الویت قرار دهد؟یا ممکن است عناوین پیایندهای محلی که اهمیت کمتری دارند به صورت سیستماتیک توسط مراکز نظام بینالمللی..."