Abstract:
اتحاد ملی و انسجام اسلامی را میتوان با دو رویکرد دروندینی و از منظر وحی و امامت و نیز رویکرد تاریخی بررسی کرد. این نگاشته، ضمن بیان انواع وحدت مطلق، وحدت مصلحتی و وحدت معقول به تفسیر و تبیین آیات قرآنی همچون آیه اطاعت الهی، آیه اختلاف زبانها و رنگها، آیه اعتصام به حبل الهی، آیه ولایت مؤمنان و سپس با رویکرد تاریخی به سیره ولایت و وحدت اسلامی و معرفی امامت به عنوان عنصر اصلی انسجام اسلامی اشاره و در پایان نمونههایی از تاریخ اسلام و عصر نبوی و علوی و خلافت بنیامیه و بنیعباس و دولت عثمانی و دولت صفوی به عنوان نقش و کارکرد دولتها در وحدت و اختلاف در جامعه اسلامی بیان شده است.
Machine summary:
" 1 برخی مفسران بر این باورند که آیه شریف، دستوری است از خداوند به پیغمبر اکرم که اگر کفار به صلح با مسلمانان مایل شدند، قبول فرماید از خدعه و مکر آنها و نترسد که بخواهد مسلمانان را اغفال نمایند، تا از جنگ دست بکشند و خودشان به تدریج تجدید نیرو کنند و بیخبر حمله کنند و به لطف الهی توکل فرماید درباره مسلمانان؛ چون خداوند اقوال بندگان را شنوا است و به نیات آنها دانا است و پیغمبر خود را مؤید فرموده است به نصرت بر کفار و اتحاد اهل ایمان که آنها جماعت انصارند که مرکب از دو قبیله اوس و خزرج بودند؛ چنانچه در مجمع و قمی( از امام باقر( نقل کرده و بین این دو قبیله در زمان جاهلیت همیشه نزاع و جدال و خونریزی شدید بود و به برکت وجود ختمی مرتبت و قبول اسلام مبدل به کمال الفت و مودت و اتحاد گردید و عداوت آنها به قدری شدید بود که اگر پیغمبر( تمام اموال روی زمین را صرف اصلاح بین آنها مینمود ممکن نبود با یکدیگر دوست و مهربان شوند؛ ولی خداوند، به ید قدرت خود این عمل را انجام داد که موجب حیرت خلق شد؛ چون مقلب القلوب او است."