تشیع عراق؛ در تمام نقاط و در میان تمام اقوام: جغرافیای تشیع عراق Journal Article

"از این منظر می‌توان حضورتشیع در عراق را به دو دوره تقسیم کرد:دورۀ نخست دوره‌ای است که تشیع رد سده‌های نخستین اسلامی درشهرهای عراق گسترش یافت و به نقاط دیگر نیز منتقل شد و دورۀ دوم نیز از آغاز کار صفویان و رقابت آنها باعثمانی‌ها آغاز شد و طی آن بسیاری از قبایل عرب مهاجر به عراق به مذهب تشیع وی آوردند. یکی دیگر از دلایلی که برای شیعه شدن این قبایل برشمردهمی‌شود دستوری است که طی آن سلطان سلیم عثمانی در سال1517 م و در رقابت با صفویان برای قتل عام شیعیان صادر کرد. از میان قیام‌های مهم شیعیان عراق در دورۀمعاصر می‌توان به قیام ثوره العشرین برابر اشغالگری انگلیسی‌ها در جنگ جهانی اول اشاره کرد که رهبری آن را حوزه‌هایعلمیه در دست داشتند. از سوی دیگرنیروهای عثمانی بنای بدرفتاری با شیعیان را گذاردند،در همینزمان نیز سید محمد سعید حبوبی فوت کرد. 3این وضعیت بهترین فرصت را برای پیشوری انگلیسی‌هافراهم کرد و بدین ترتیب عراق طی پیمان‌نامۀ سایکس-پیکو در1916 م سهم انگلیس شد و سرانجام نیروهای انگلیسی در 11 مارس1917 م وارد بغداد شدند. شیخ محمد تقی شیرازینیز در پاسخ به استفتائی دربارۀ رهبری آیندۀ عراق در سال 1919 م،اظهار کرد که هیچ مسلمانی حق ندارد غیر مسلمانی را برای رهبریمسلمانان انتخاب کند. 8این فتوا و پس از آن وفات سید کاظم یزدیسبب شد مرجعیت اعلای شیعیان و رهبری انقلاب هر دو در یکنفر،یعنی آیت الله شیرازی،تعین باید شیخ محمد تقی شیرازی،پساز به دست گرفتن رهبری شیعیان،فعالیت‌هایی برای همسو کردنعشایر با انقلاب انجام داد و مسئلۀ استقلال عراق را مطرح کرد."