بایدها و نبایدها در تفکر تقریب Journal Article

"در این میان نکتۀ مهم آن است که حساب گروه‌هایانحرافی و بدعت‌گذاری همچون غلات و نواصب(با حفظدقت در مفهوم و مصداق این دو)،که همواره مطرود جامعۀاسلامی بوده و به اتفاق فریقین از جرگۀ مسلمانی خارج‌اند،از دیگر مسلمانان جداست؛بنابراین پیروان همۀ فرقه‌هایاسلامی مجازند از هویت مذهبی خود دفاع و محافظت کنند؛البته هویتی مشروع،که بتوان از آن دفاع کرد،و با تکیه برباورهای استوار قرآنی که از مشترکات و اصول خدشه‌ناپذیرتفکر اسلامی است. برای پاسخ به این پرسش که آیا تقریب و اتحادباید بین اندیشمندان مسلمان باشد یا بین عموم مسلمانان،بایدگفت که ساده‌ترین پاسخ این است که باید بین هردو باشد،امااندیشمندان مسلمان سهم اساسی و بنیادی دارند و اگر آنها عزمو ارادۀ جدی بر تقریب و اتحاد مذاهب داشته باشند،طبیعی استکه این اتحاد و تقریب بین عموم مسلمانان نیز برقرار خواهد شدو گاهی مشاهده می‌گردد که اختلاف و کینه‌توزی بین بخشیاز عامۀ مسلمانان،از ناآگاهی و جمودی فکری ناشی می‌شود کهمحرکان اصلی آن به اصطلاح اصحاب اندیشه بوده‌اند."