شعر هنر بی تعریف Journal Article

"این گفته عین القضات مورد قبول ژان پلسارتر است که می‌گوید:ادبیات پس ازرسیدن به مخاطب و در نتیجه‌ی درک و فهماو،به تمامیت خود می‌رسد و البته پیش از اونیز صائب تبریزی گفته است: {Sسخن از مستمعان،قدر پذیرد صائب#قطره در گوش صدف لؤلؤ شهوار شودS}به هر روی آن چه که در منابع ادبی کلاسیکدر مورد شعر گفته شده امروز از اعتبار تامو تمامی برخوردار نیست چرا که شعر برآینددرک و احساس شاعر از طبیعت و زنده‌گیاست و زنده‌گی پیچیده امروز نه آن فرصترا به شاعران می‌دهد که بنشینند و با بهرهبردن از صنایع شعری و دست و پا زدن درچنبره‌ی وزن و قافیه زیبایی‌ها را ستایشکنند و آسمان و زمین را تنها با این هدفکه گویش زیبا-هرچند ساخته‌گی-خلقکنند و نه شاعر امروز می‌تواند نگاهی همانندشاعران گذشته به زنده‌گی داشته باشد وبنابراین تعریف او از شعر چیز دیگری استو به گفته شاملو،شعر امروز،شعر زنده‌گیاست با همه‌ی ویژگی‌های امروزین آنشاعر امروز بیشتر شاعر خویشتن خویشاست."