Abstract:
با تشدید تنشها بین دو دولت ایران و امریکا در تنگه هرمز به عنوان محلی که پیش از این، وضعیت ناپایداری داشته است و با آغاز انتقاد علنی چین و روسیه از دخالت واشینگتن در سیاستهای داخلی آنان، جهان همچون گذشته در وضعیت بحرانی تنش نظامی قرار دارد. با این حال، رسانهها نه تنها در این تحولات، ناظرانی بیطرف نیستند، بلکه عملا در تشدید این تنشها و آمادهسازی مردم برای پذیرش رویارویی نظامی، نقش محوری داشتهاند. با جایگزینی رسانههای مستقیم اینترنتی به جای روشهای سنتی مورد استفاده مردم برای کسب آگاهی از مسائل جهانی، امروزه بسیاری از آنان، آرام آرام مستقیما شاهد دروغپردازیهای رسانهها برای کشاندن مردم به جنگ هستند.
Machine summary:
"با به صدا درآمدن دوباره طبل جنگ در ایران، سوریه و جنوب دریای چین و دیگر نقاط حساس و کانونهای بالقوه بحران در گوشه و کنار جهان، شهروندان نگران از خود میپرسند چگونه امکان دارد جهان به شدت منزجر از خونریزی و مردم به شدت بیزار از جنگ و درگیری، بار دیگر دچار این وضعیت بحرانی شوند؟ برای درک این تناقض ظاهری، ابتدا باید تاریخچه چند صد سالة استفاده از رسانهها برای برانگیختن جنون و التهاب دوران جنگ در کشور، چهرهای غیر انسانی از دشمن مفروض ترسیم کرده و حتی مردم را برای پذیرش دلایل جنگ ـ که چند دهه بعد به ساختگی بودن آن اذعان شد ـ درک کنیم.
امروزه این گزارش شرمآور تلقی شده و معلوم گشته است که مبتنی بر اطلاعات غلط از منابع غیر قابل اعتماد بوده است، اما در آن زمان، رسانههای دیگر نیز با اخبار شبانگاهی شبکه NBC18 (بنگاه ملی خبرپراکنی) همصدا شدند که پرسیده بود: «عراق و سلاحهای کشتار جمعی آنچه تهدید خاصی برایامریکا ایجاد میکنند؟ و روزنامه تایم19 درباره «اقدامات حاکی از حسن نیت صدام حسین برای نابودی سلاحهای کشتار جمعی»، مناظرههایی را به راهانداخته بود.
در سال 2005، در دوره ریاست جمهوری بوش، کاخ سفید اذعان کرد چند فیلم خبری را با هدف شبیهسازی آنها به گزارشهای خبری روزنامهنگاران موجه و مستقل تولید کرده و سپس این گزارشها را در قالب اطلاعات بستهبندی شده و آماده پخش در اخبار شبانگاهی، به خورد خبرگزاریهای رسانهها داده بود."