Abstract:
درپی پیشرفت نظریههای جدید یادگیری در سطح جهان، متخصصان تعلیم و تربیت و نیز معلمان و استادان این رشته به آزمودن و بررسی روشهای نوین در کلاس درس علاقهمند هستند. بهنظر میرسد ازمیان همه روشهای نوین آموزش و ارزشیابی، کارپوشه بهعنوان یک روش یادگیری سازندگیگرا در تقویت جنبههای گوناگون یادگیری، مورد توجه واقع شده است. هدف از این تحقیق، بررسی میزان تاثیر روش ارزشیابی کارپوشه بر مهارت خواندن و درک مفاهیم زبان دوم در دانشجویان دانشگاه میباشد. شرکتکنندگان در آزمون، دو گروه از دانشجویان مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات انگلیسی هستند. بررسی نتایج آماری علاوهبر بررسی محتوایی مصاحبه انجامشده، بیانگر آن است که درستکردن کارپوشه با محتوای نمودارهای مفهومی برای دانشجویان مفید میباشد. نتایج این تحقیق، استفاده از کارپوشه را بهعنوان ابزاری آموزشی برای پیشبرد فرایند یادگیری و تقویت مهارت خواندن و درک مطلب، و نیز افزایش سطح علمی دانشجویان پیشنهاد میکند.
Machine summary:
"» وی با تأکید بر اینکه فعل زیر مقولهسازی شده به صورت جامد و غیر قابل تجزیه{o2o}ازواژگان زبان انتخاب میشود نمودار درختی زیر را برای این ساخت ارائه میدهد: نمودار 8: (به تصویر صفحه مراجعه شود)(همهجا) نمودار(8)یانگر نوعی از انضمام فعلی است که در آن فعل بالاتر یک گروه فعلی را به عنوانمتمم خود میگیرد و هسته آن را وادار میکند که به جایگاه بالاتر حرکت کرده با فعل بالاتر یک{o(1).
واحدی لنگرودی(1376:2)مینویسد: «فعل«شدن»به عنوان یک فعل اصلی و یا به عبارت درستتر به عنوان یک فعل اصلی سبکدر زبان فارسی به کار میرود و نظر به اینکه فعل سبک دآراء مفهوم دستوری ناقص میباشدبایستی با یک عنصر غیر صرفی دیگر که میتواند اسم مفعول یک فعل متعدی ساده و یا یک اسمو یا صفت باشد و دآراء مفهوم دستوری کامل است،ترکیب شده و یک مسند مرکب{o1o}بسازد.
» وی(همان:6)معتقد است: «در زبان فارسی فعلهای مرکب متعدی(گذرا)ی زیادی از ترکیب اسم و یا اسم مصدرعربی و یا صفت مفعولی فعل گذرا(یا سببی)«کردن»وجود دارد که صورت لازم آنها تقریبا درهمه موارد با فعل«شدن»تشکیل میشود.
نتیجه این مطالعه آن است که تنها فعل کمکی در فارسی فعل«بودن»است&%00118APZG001G% که در ساختهای مختلف جمله فارسی در سه شکل«است»،«بود»و«باش»ظاهر میشود و بههمراه تکواژ گذشتهساز و شناسههای فاعلی سازه تصریف فارسی را شکل میدهد.
2. سببی ساختواژی مرکب این نوع ساخت سببی که در واقع یکی از زایاترین مقولات سببی در زبان فارسی را تشکیلمیدهد حاصل ترکیب هر صفتی با فعل کمکی«کردن»{o1o}است."