Abstract:
کیوی به همراه سیب و مرکبات از مهمترین میوه های مصرفی جهان به شمار می آیند. ارزش غذایی کیوی از اغلب میوه ها بیشتر می باشد، به طوری که این میوه سرشار از ویتامینهای مختلف و عناصر معدنی مانند روی، سدیم، پتاسیم؛ کلر و .. است. زلاندنو، ایتالیا و شیلی عمده ترین تولید کنندگان این میوه در جهان محسوب می شوند.
سابقه کشت انبوه کیوی در ایران به سالهای 1360 و بعد از آن بر می گردد. استان مازندران به علت دارابودن شرایط آب و هوایی معتدل و مرطوب، بارندگی فراوان و زمینهای حاصلخیز، در کشت این محصول از جایگاه ویژه ای برخوردار است، به طوری که سالانه حدود 90 درصد تولید کیوی کشور را به خود اختصاص می دهد.
در تحقیق حاضر پس از استخراج آمار و اطلاعات از پرسشنامه های تکمیلی تولید کنندگان کیوی در غرب استان (رامسر، تنکابن، نوشهر و چالوس)، تابع تولید درجه دوم، به عنوان بهترین برازش از میان سایر توابع تولید، مورد برآورد و تخمین قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که میزان استفاده از عوامل تولید کود شیمیایی، نیروی کار و سطح زیر کشت از میزان بهینه کمتر می باشد که باید با تدابید لازم میزان به کارگیری این عوامل در سالهای آینده بهینه شود.
Machine summary:
"در تحقیق حاضر پساز استخراج آمار و اطلاعات از پرسشنامههای تکمیلی تولیدکنندگان کیوی در غرب استان(رامسر،تنکابن،نوشهر و چالوس)،تابع تولید درجه دوم،بهعنوان نمونه بهترین برازش از میان سایر توابع تولید،مورد براورد و تخمین قرار گرفت.
بدینروی تحقیق حاضر با براورد تابع تولید کیوی استان مازندران و بهکارگیری مقادیر و ترکیب بهینه نهادهها امکان کاهش هزینههای تولید و ارتقای عملکرد در هکتار این محصول را فراهم مینماید.
بدینروی تحقیق حاضر نیز از یکسو با براورد تابع تولید کیوی در استان مازندران و ارائه مقادیر بهینه بهکارگیری نهادههای تولید امکان کاهش هزینههای تولید را فراهم میکند و ازطرفی با بررسی زیربناهای توسعه تولید کیوی در استان و مطالعه روند تولید،مصرف،عملکرد در هکتار و صادرات و برخیاز متغیرهای تأثیرگذار بر بازار کیوی در استان و کشور و جهان امکانات توسعه و افزایش تولید و صادرات کیوی استان را فراهم مینماید.
از آنجاکه متوسط تولید نهایی کود شیمیایی با توجه به قیمت کیوی و کود شیمیایی در منطقه بیشتر از قیمت محصول میباشد،مقدار بهکارگیری این نهاده بهطور متوسط کمتر از حد بهینه است.
ازآنجاکه ارزش تولید نهایی این عامل با توجه به متوسط دستمزد بیشتر از دستمزد نیروی کار در منطقه میباشد،بنابراین میزان بهکارگیری این نهاده نیز کمتر از حد بهینه است.
نتیجهگیری مهمترین نتایج تحقیق به شرح ذیل است: 1-میزان بهکارگیری نهاده سطح زیرکشت در منطقه سوم تولید و نهادههای کود شیمیایی،سن درختان و نیروی انسانی در منطقه دوم تولید قرار دارد،ولی با توجه به آنکه ارزش تولید نهایی نهادههای سطح زیرکشت،کود شیمیایی و نیروی انسانی از قیمت آن نهادهها کمتر بوده است،لذا میزان بکارگیری نهادههای مذکور کمتر ازحد بهینه میباشد."