Abstract:
افزایش مناسبات متقابل بین قومی (قرینگی روابط) در حوزه های تعاملی معیشتی، اقتداری، عاطفی و فکری، تعلق، همگرایی و وفاداری اقوام را به هویت های جمعی فراقومی (هویت منطقه ای و ملی) تقویت می کند. مقاله حاضر با استناد به داده های تجربی فرضیه مذکور را مورد ارزیابی قرار می دهد. یافته های پژوهش نشان می دهد که با افزایش این مناسبات و همکاری های بین گروهی (بین قومی) که از برآیند روابط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حاصل می شود، تعلق و وفاداری اقوام به واحدهای جمعی بزرگ تر ـ از جمله هویت های جمعی منطقه ای و ملی ـ افزایش پیدا می کند و در مقابل، کاهش این مناسبات به تقویت واحدهای جمعی خرد و تضعیف واحدهای جمعی کلان تر منجر می گردد.
Machine summary:
یافتههای پژوهش نشان میدهد که با افزایش این مناسبات و همکاریهای بین گروهی(بین قومی)که از برآیند روابط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حاصل میشود، تعلق و وفاداری اقوام به واحدهای جمعی بزرگتر-از جمله هویتهای جمعی منطقهای و ملی-افزایش پیدا میکند و در مقابل، کاهش این مناسبات به تقویت واحدهای جمعی خرد و تضعیف واحدهای جمعی کلانتر منجر میگردد.
روابط بین ایلی و قرینگی مناسبات فرهنگی در جدول شماره(8)نشان داده شده است، همانطوری که دیده میشود، در این بعد نیز سردی روابط فرهنگی بین ایلهای ارکوازی-خزل، میشخاص-دهبالایی، میش خاص-بدره متقابلا وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) ارقام جدول شماره(11)در پاسخ به این سؤال کلی به دست آمده که در ابعاد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی چقدر و به میزان با قومیتهای دیگر حاضر به ایجاد رابطه هستید؟همانطور که دیده میشود ایلامیها در زمینه اقتصادی و سیاسی آمادگی بیشتری برای ایجاد رابطه با اقوام پنجگانه کشور داشتهاند، اما در مجموع روابط برون گروهی در مقیاس برون جدول شماره 11.
مقایسه زوجی مناسبات ایلی در ابعاد چهارگانه اجتماعی (به تصویر صفحه مراجعه شود) همان طور که در جدول(13)آمده است، در بعد اقتصادی زوجهای ایلی، ملکشاهی- دهبالایی، ارکوازی-شوهان، ارکوازی-عالی بیگی، ارکوازی-ملکشاهی، شوهان-خزل، عالی بیگی-دهبالایی، به ترتیب دارای بیشترین روابط متقابل بوده و زوجهای ایلی بدره-میش خاص-عالی بیگی، بدره-دهبالایی، بدره-عالی بیگی، ارکوازی-بدره و خزل-بدره به ترتیب دارای کمترین مناسبات متقابل بودهاند.
از سوی دیگر، با ملاحظه ارقام جدول شماره(14)مبنی بر این رابطه و نیز بالا بودن بسیار زیاد این همبستگی میتوان مدعی شد که هر قدر قرینگی روابط میان واحدهای جمعی بیشتر شود، به همان میزان احساس تعلق خاطر به هویت ملی نیز بیشتر میشود.