Abstract:
هر چند در گذشته سرمایه و امکانات مادی عامل مهم رشد و توسعة سازمانها به شمار میرفت، اما امروزه اندیشمندان سخن از نوعی سرمایه با نام سرمایه اجتماعی به میان آوردهاند که در صورت شکلگیری در سازمان نقش تعیین کنندهای در رشد آن ایفا خواهد نمود. این مفهوم به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه اجتماعی به عنوان منبع با ارزش اشاره دارد که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل، موجب تحقق اهداف اعضا و سازمان میشود. واقعیت این است که امروزه سرمایه اجتماعی در سازمانها با وجود اهمیت، مغفول مانده و کمتر بدان توجه میشود. بی تردید هر گونه بیتوجهی به سرمایة اجتماعی در سازمانها، منجر به ناقص ماندن سایر سرمایهها شده و در عمل کارآیی آنها از دست میرود. مقالة حاضر بر آن است ابتدا رابطة مدیران با سرمایه اجتماعی را بیان نموده، سپس اهمیت و ضرورت سرمایه اجتماعی برای سازمان را به تصویر کشد و در آخر نقش مدیران در افزایش سرمایه اجتماعی را به صورت کاربردی ارائه نماید. دسترسی به این مهم از طریق روش کتابخانهای حاصل شده است.
Machine summary:
"نقش مدیران در افزایش سرمایه اجتماعی کارکنان سازمان مجید سلیمانی 1 چکیده واژگان کلیدی: مقدمه سرمایه اجتماعی را میتوان به عنوان مجموعه اعتماد، هنجار، تفاهم و شبکه روابطی تعریف کرد که وجود آن در بین کارکنان و مدیران منجر به بهبود کیفیت روابط و افزایش سطح مشارکت و مسئولیتپذیری شده، در نهایت رشد فردی و سازمانی را در پی میآورد.
منظور از سرمایه اجتماعی در نوشتار حاضر عبارت است از: مجموعه ارزشها، هنجارها، قواعد، آگاهیها و روابطی که در درون شبکهها و گروههای کاری شکل گرفته و در صورت تقویت، منجر به بروز استعدادهای فردی و گروهی شده، همبستگی و گسترش روابط اعضا و دستیابی آنها به منافع مادی و معنوی را در پی دارد.
«سرمایة اجتماعی، تنها مجموعهای از نهادها نیست که زیربنای جامعه را تشکیل دهد بلکه وسیله اتصالی است که کل جامعه و سازمان را به هم متصل میکند و با ایجاد بستری مناسب برای ارتقای سرمایة انسانی و فیزیکی سازمان، راه کامیابی سازمانی را هموار میسازد.
در مرحله بعد لازم است مدیران به اهمیت سرمایه اجتماعی و نقش آن در رشد و توسعه کارکنان و سازمان واقف شوند و بدانند بدون ذخیره و انباشت سرمایه اجتماعی در سازمان، امکان بهرهمندی از سایر سرمایهها امکانپذیر نمیباشد؛ به این معنی که بدون توجه به نیروی انسانی و خواستههای او و بدون انگیختن و شکوفایی استعدادهای او در اثر تقویت روابط سازنده، انجام هیچ کاری و دستیابی به هیچ هدفی، میسر نخواهد بود.
بنابراین، به صورت کاربردی لازم است مدیران دست به کار شده و ابتدا ساختار سرمایه اجتماعی را فراهم آورند؛ به این معنی که به تشکیل گروهها و شبکههای تخصصی منعطف همت گمارند و زمینه ایجاد ارتباط میان آنها را فراهم آورند."