Abstract:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سبکهای دلبستگی و سلامت روانی با سازگاری زناشویی در زوجین انجام شده است. روش: در یک مطالعه از نوع همبستگی، 700 زوج (350 مرد، 350 زن)، از بین زوجین 20 تا 40 ساله شهرستان اردبیل، بهروش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامههای SCL-90-R و سازگاری زناشویی اسپانیر (DAS) و سبکهای دلبستگی بارتلومیو و هورویتز را تکمیل کردند. دادههای بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که در افراد دارای سبکهای دلبستگی ایمن، نگران و انکارکننده بین سلامت روانی و سازگاری زناشویی ارتباط مثبت معناداری وجود دارد درحالی که در افراد دارای سبک دلبستگی ترسو بین سلامت روانی و سازگاری زناشویی ارتباط منفی معناداری وجود دارد. به علاوه این پژوهش نشان داد سلامت روانی و سبک دلبستگی به میزان 13درصد، واریانس سازگاری زناشویی را پیشبینی میکند. نتیجهگیری: براساس نتایج این پژوهش میتوان در مشاورههای قبل از ازدواج با تعیین سبک دلبستگی و سلامت روانی افراد، میزان سازگاری زناشویی آنها را پیشبینی کرد و در صورت نیاز آموزشهای لازم را ارایه نمود تا در زندگی رضایت و سازگاری بیشتری حاصل گردد.
Machine summary:
"بررسی رابطه سبکنهای دلبستگی و سلامت روانی با سازگاری زناشویی در زوجین The relationship of attachment styles and mental health with marital adjustment in couples تاریخ دریافت:1388/9/28 تاریخ پذیرش 1389/11/19 علی شاکر*،علی فتحی آشتیانی1علیرضا مهدویان کیده {IBمقدمه:پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سبکهای دلبستگی و سلامتروانی با سازگاری در زوجین انجام شده است.
نتایج نشان داد که بینسلامت روانی و سازگاری زناشویی در افراد دارای سبکهایدلبستگی ایمن،نگران و انکارکننده رابطه منفی معناداری وجوددارد،یعنی در این گروههای دلبستگی،هرچقدر میزان نمره بدستآمده در آزمون SCL-90-R کمتر باشد(یعنی سلامت روانیبیشتر باشد(یعنی سلامت روانی کمتر باشد)سازگاری زناشوییکمتر است که با یافتههای ابو القاسمی و کیامرثی[24]؛زلکوویتزومیلت[25]؛ونیوکار و میچلون[26]؛همخوانی داردهمچنین در افراد دارای سبک دلبستگی ترسو بین سلامت روانیو سازگاری زناشویی ارتباط مثبت معناداری بدست آمد.
همچنین نتایج نشان میدهند که سبک دلبستگیبه تنهایی،سازگاری زناشویی را پیشبینی میکند بدینگونه کههرچقدر افراد دارای سبک دلبستگی ایمنتری باشند سازگاریزناشویی آنان نیز بیشتر میشوند و هرچقدر افراد دارای سبکدلبستگی ناایمنتری باشند سازگاری زناشویی کاهش یافته واختلاف و درگیریهای خانوادگی افزایش مییابد که با یافتههایتعدادی از محققان از جمله کوب،داویلا و برادبری[32]؛فنی[5]؛سیمون[12]؛هین،بویس و واناوست[11،16]؛ماریالگرال[13]همخوان است و این به نظر میرسد ناشی از نحوه مراقبتمراقب اصلی کودک در دوره نوزادی و همچنین ناشی از یادگیریمشاهدهای و تقلید معوقی افراد در دوره قبل از ازدواج و کاربرد آنیادگیریهای مشاهدهای و تقلیدهای معوقی،در دوره متاهلی باشد."