Abstract:
امامت پیشوایان معصوم علیه السلام از دو محور قابل اثبات است: قرآن و روایات معتبر.آیه مودت و روایاتی که در ذیل تفسیر این آیه آمده به روشنی امامت و ولایت عامه اهل بیت علیهم السلام را ثابت می کند. این نوشتار با توجه به این آیه و روایاتی که از طریق اهل سنت نقل شده، مباحث خود را در چهار محور؛ 1ـ ذوی القربی کیانند؟ 2ـ بررسی روایات مربوطه؛ 3ـ رد شبهه های مخالفان؛ 4ـ دلالت آیه بر امامت؛ ارائه می کند و به پژوهش در تفسیر آیه مودت بر اساس منابع اهل سنت می پردازد.
Machine summary:
"1ـ1ـ راویان حدیث قربی عده بسیاری از صحابه و بزرگان تابعان از جمله امیر مؤمنان علی علیه السلام، امام حسن مجتبی علیه السلام، امام حسین علیه السلام؛ امام سجاد علیه السلام، امام باقر علیه السلام، امام صادق علیه السلام، عبدالله بن عباس، عبدالله بن مسعود، جابر بن عبدالله انصاری، و سعید بن جبیر، حدیث «قربی» را در تفسیر آیه «مودت» از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده اند و آن را پیشوایان مشهور اهل سنت در کتاب های خود نقل نموده اند؛ از جمله سعید بن منصور (درگذشته 227ق)، احمد بن حنبل شیبانی (درگذشته 241ق)، عبد بن حمید (درگذشته 249ق)، محمد بن اسماعیل بخاری (درگذشته 256ق)، مسلم بن حجاج نیشابوری4 (درگذشته 261ق)، محمد بن عیسی ترمذی (درگذشته 279ق)، ابوبشر دولابی،5 ابن عساکر،(6) ابن کثیر،(7) هیثمی،(8) محمد بن جریر طبری (درگذشته 310ق) و جلال الدین سیوطی.
هرگز، این گونه نبوده است؛ بلکه برخی از این گروه در جانب گرایی و تقلب، زیاده روی کردند و بر زبان ابن عباس مطالبی قرار دادند و به او ناسازگاری و مخالفت با امیر مؤمنان علی علیه السلام را مانند قضیه ازدواج موقت نسبت دادند!(76) منظور این است که وقتی این گروه متعصب و جانب گرا، دیدند بیشتر صحابه و یاران پیامبر با سندهای محکم و معتبر نزول آیه درباره اهل بیت علیهم السلام را روایت می نمایند و امامان اهل بیت علیهم السلام بر این نظریه اتفاق کاملی دارند؛ ابتدا تلاش کردند که احادیث را سست و بی پایه جلوه دهند، سپس در مقابل آن، حدیثی را از قول عالمی که خود پیرو اهل بیت است، جعل و تزویر نمایند تا بین آنها تعارض ایجاد کنند و به پندار خودشان بین آنان اختلاف بیندازند."