Abstract:
طرح مساله: اولین گام در طراحی و اجرای برنامه های جدید در جهت مبارزه با فقر، بررسی میزان اثرگذاری سیاست های پیشین بر میزان و شدت فقر موجود در مناطق شهری و روستایی طی دوره اجرای برنامه ها و به کارگیری نتایج آن در هدف مند نمودن سیاست های آینده می باشد. در این راستا محاسبه خط فقر و تخمین میزان و شدت وقوع فقر بر اساس آن می تواند اطلاعات لازم برای انجام مطالعات بعدی در این زمینه را فراهم آورد.
روش تحقیق: در این پژوهش با استفاده از آمار هزینه و درآمد خانوارها به اندازه گیری فقر در مناطق شهری و روستایی ایران طی سال های 1368 تا 1383 پرداخته ایم. بدین منظور ابتدا خط فقر مطلق مناطق شهری و روستایی طی دوره مورد بررسی بر اساس رویکرد حداقل نیازهای اساسی (2000 کیلوکالری) محاسبه شده است. برای اضافه نمودن حداقل نیازهای غیرغذایی از روش اورشانسکی (با استفاده از معکوس ضریب انگل) استفاده شده است. سپس شاخص های گروه فوستر، گریر و توربک برای مقادیر a=0,1,2 برای هر یک از سال های مورد بررسی و به تفکیک شهر و روستا تخمین زده شده است.
یافته ها و نتایج: تقریبا طی تمامی دوره مورد بررسی، میزان شاخص های فقر در مناطق روستایی بالاتر از مناطق شهری بوده است. همچنین روند کلی شاخص ها هم در فقر شهری و هم روستایی نزولی بوده است، که این امر بدان معناست که درصد جمعیت زیر خط فقر، شکاف فقر و شدت فقر طی سال های مورد بررسی کاهش یافته است.
Machine summary:
"در این تحقیق تلاش میشود به معیاری(خط فقر)برای شناسایی فقرا و همچنینیشاخصی برای اندازهگیری میزان و شدت وقوع فقر در مناطق شهری و روستایی طیسالهای 83-1368(که دورۀ اجرای برنامههای اول،دوم و سوم توسعۀ اقتصادی-اجتماعی کشور است)دست یابیم.
خط فقر مطلق عبارت است از مقدار درآمد که برای تأمین حداقل نیازهای فردی دریک جامعه لازم است و عدم تأمین آن موجب میشود فرد مورد بررسی به عنوان فقیر درنظر گرفته شود.
در ابتدا حداقل درآمد مورد نیاز برای تأمین حداقل نیازهای غذایی هر فرد جامعهمحاسبه میشود،سپس هزینۀ حداقل نیازهای غیر غذایی به آن افزوده میشود که این مقدار براساس روشهای متفاوتی مانند روند روانتری،اورشانسکی و تخمین تابع انگل قابل محاسبه است.
در مرحلۀ بعد،برای هر یک از سالهای مورد مطالعه و به تفکیک شهری و روستایی،نسبت هزینۀناخالص واقعی 40 درصد پایینی خانوارهای دو نفره،(تعدیل شده براساس یارانۀ مصرفی)به خط فقر غذایی دو نفره تقسیم گردید و برای خانوارهایی که این نسبت برایشان بین 0/9و 1/1 بود،میانگین هندسی نسبت هزینۀ غذا به کل مخارج محاسبه گردید.
معنای این امر آن است که برای دسترسی به این هدف باید هر سال شاخص فقر حدودسه درصد کاهش یابد: (به تصویر صفحه مراجعه شود)>RCO<بر طبق نتایج به دست آمده،میزان شاخصهای فقر را از آغاز تا انتهای دوره(علی رغمنوسانات زیاد)روندی نزولی داشته است،اما همچنان درصد بالایی از جمعیت شهری وروستایی کشورمان زیر خط فقر مطلق بودهاند.
www<:ta elbaliava,92,seidutS cimonocE DCEO,seirtnuoC 31 ni ytrevoP dna noitubirtsiD emocnI,)7991(.
www<:ta elbaliava,981,srepaP gnikroW tnemtrapeD scimonocE,seirtnuoC DCEO detceleS ni ytrevoP dna noitubirtsiD emocnI,)8991(."