نامه یی سربسته به یک عجالتا جلالت مآب Transit

"اما در مراحل بعد،که صاحب بر اریکۀ اقتدار است برای نمایش قدرتو نفوذش بر سگ فرمانبر،غالب هیجی به دست می‌گیرد و به سویی رها می‌کند. ولی سگ،خب لابد با آدم فرقی دارد،که حتی به دنبال هیچ ناشی از وجود صاحب جست می‌زند. ولی قلبا چشم و امید دارم که«چیر»ی در چنگتان برای افکندن داشته باشید. هنوز خرده توانایی برای این کار در شما هست. در عجبم که چرا پس«فریدون هویدا»این میوۀ پیوندی درختان پاریس را چهار پنج سال پیش که به ثمر آمده بود به کسی اطلاع ندادید؟صرف نداشت؟بله من مطمئنم کهحتی خطر داشت. ولی امروز جوانان در تمام دنیا واژه‌های«چرا؟»و«کو؟»و«کجاست؟»را با ایمان شگرفی آموخته‌اند و بانیرویی عجیب بر اندازنده و بنیان کن به کار می‌برند. البته این زبان هنوز در میان ما خام و بی‌راه است ولی به چشم برهم‌زدنی-که طومار من و تو نیز در آن در پیچیدهمی‌شود-پخته و رهوار خواهد گشت."