زبان فارسی را دریابید! Journal Article

"با آنکه آن شادروان تسلطی بس عمیقبر زبانهای عربی،پهلوی و چند زبان مرده و زنده دیگر داشت و وسعتاطلاعاتش در تاریخ ایران کم‌نظیر بود،متاسفانه افراط و تعصب درسره‌نویسی آخرین نوشته‌های او را بجائی کشانده بود که حتی هوادارانشهم بدشواری از آن سردرمیاوردند!خدا رحمت کند مرحوم دکترشهید نورائی را،یکوقت مقاله طنزآمیزی بسبک کسروی نشته بودباین عنوان:«پول یو فاتاچ است،داراک نیست»!تازه کسروی همهنوز نتوانسته بود زبان ما را از تمام«ریشه‌ها و زاده‌های»لغات عربیبپیراید!دامنه این لغات بقدری گسترده است که بسیاری از ادواتربط را هم دربرمیگیرد مانند:اما،ولی،بلکه و امثال آنها-حتی رابط«و»عربی است و در فارسی بودن«ب»نیز در بعضی موارد استعمالآن حرف است. خطر اینجاستکه هر روز صدها واژه تازه از این زبانها(نه از عربی)و بیش از همه ازانگلیسی وارد فارسی میشود که هیچ ضرورتی ندارد یعنی معادل شایسته‌ایبرای آنها داریم یا لا اقل میتوان چنین معادلی را وضع کرد ماننداکران،شو،شومان،شوگرل،آتراکسیون،منو،شیلد،کنسل،سپیکر،رپرتر و امثال آنها-آیا بکار بردن پرده بجای اکران،نمایشبجای شو و لغو کردن به جای کنسل بهتر نیست؟آیا با داشتن واژه‌هائیمانند گوینده،گزارشگر و شستی نیازی به سپیکر و رپرتر و فینگرتاچداریم؟آیا بجای اینکه نیروی خود را صرف تبعید«ریشه‌ها و زاده‌هایهر واژه تازی»بکنیم و حتی برای کلماتی که هزار سال است استادانسخن فارسی بکار برده‌اند از اعماق زند و اوستا«جایگزینی»بتراشیمبهتر نیست جلو ورود این تازه‌واردهای بیجا و بی‌تناسب را بگیریم؟اما سره‌نویسان باینها کاری ندارند و در پیشگاه آنها در زبان پارسیبروی هر واژه بیگانه‌ای میتواند باز باشد جز بروی«ریشه‌ها و زاده‌هایتازی»!آنها فقط با عربی دشمنی دارند!"