Abstract:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ویژگیهای شخصیتی و سبکهای حل مساله در مردان معتاد وغیر معتاد انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه علی-مقایسهای میباشد. در این پژوهش 180 نفر از معتادان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد رشت که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند با 180 نفر از افراد سالم که از نظر جنس، سن، تحصیلات و شغل با گروه معتاد همتاسازی شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامهی شخصیتی نئو و پرسشنامهی شیوههای حل مساله کسیدی و لانگ گردآوری شد و با استفاده از آزمون تی مستقل، یومن ویتنی و وی کریمر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که معتادان در مقایسه با گروه غیرمعتاد، در بعد شخصیتی روان رنجورخویی، نمره بالاتر و در ابعاد شخصیتی توافق پذیری، برونگرایی و باوجدان بودن نمره پایینتری داشتند. در بعد شخصیتی انعطاف پذیری بین دو گروه تفاوتی دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافتههای پژوهش، تدوین برنامههای آموزشی-درمانی مناسب به منظور تغییر و اصلاح ویژگیهای شخصیتی و رفتار و همچنین آموزش روشهای حل مساله در مواجهه با رویدادهای استرس زا، میتواند گامی مؤثر در پیشگیری و مهار اعتیاد باشد.
introduction: The goal of this study was to compare the personality characteristics and problem solving styles of addicted and non-addicted men.
Method: This study is a causal comparative design survey. In this study 180 addicted men was selected through convenience sampling method from addicted men that refered to addiction treatment centers of Rasht city and matched in gender، age، education and job with 180 non addicted men and then two groups compared with each other. All participants completed the NEO-FFI-R and problem solving styles questionnaires.
The gathered data were analyzed through SPSS software.
Findings: The results showed that an addicted man in comparison with non-addicted men was upper in neuroticism and lower in agreeableness، extraversion and consciousness dimensions. Also there was no difference in openness dimension between two groups.
Conclusion: The finding of present study suggests that educating efficient problem solving styles to people to cope with life stressful events could restrain and prevent addiction and other psychosocial disorders.
Machine summary:
"بنابراین، بررسی رابطه ساده بین عوامل یاد شده ملاک اصلی این پژوهش نیست، بلکه الگوها و صفات شخصیتی و همچنین سبکهای حل مساله معتادان در مقایسه با گروه غیرمعتاد مورد نظر است.
جدول1: نتایج آزمون t مستقل برای مقایسهی میانگین نمرات ویژگیهای شخصیت در هر دو گروه میانگین انحراف معیار t درجه آزادی معنی داری توافقپذیری 73/27 28/4 12/3- 346 002/0 با وجدان بودن 11/33 98/6 37/6- 344 001/0 روان رنجورخویی 98/21 29/7 42/6 344 001/0 انعطاف پذیری 18/28 82/4 68/1- 346 094/0 با توجه به جدول 1، مقدار t محاسبه شده برای بررسی مقایسه میانگین نمرات هر دو گروه در سه ویژگی شخصیتی توافق پذیری، باوجدان بودن و روانرنجورخویی معنیدار میباشد (05/0 > P)، اما در شاخص انعطاف پذیری تفاوت معنیداری بین دو گروه مشاهد نشد (05/0< P).
مطابق با جدول 3، نتایج آزمون یومن ویتنی نشان میدهد که در سبکهای درماندگی، مهارگری، خلاقیت، اعتماد و اجتناب تفاوت معناداری بین نمرات افراد معتاد و غیرمعتاد وجود دارد (05/0 P<)، اما در سبک گرایش، تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0< P).
جدول 3: نتایج آزمون یومن ویتنی برای بررسی تفاوت بین رتبههای دو گروه در انواع سبکهای حل مساله درماندگی مهارگری خلاقیت اعتماد اجتناب گرایش میانگین 29/1 05/2 18/3 65/2 58/2 32/3 انحراف معیار 38/1 08/1 11/1 22/1 27/1 95923 یو من ویتنی 5/92 5/9281 12729 5/10382 5/12713 15129 سطح معناداری 000/0 000/0 002/0 000/0 002/0 602/0 مطابق با جدول 4، نتایج آزمون وی کریمر نشان میدهد که رابطه بین ویژگی شخصیتی و سبکهای حل مساله در افراد معتاد و غیرمعتاد تقریبا به طور یکسان معنیدار است، زیرا رابطه از شدت یکسان برخوردار میباشد."