شعر - Journal دانشگاه انقلاب Literature and art

"شعر شکر و سپاس بر رزمندگان دلیر اسلامبسمه تعالی(ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاکانهم بنیان مرصوص) چه سان سپاس‌گزارم چگونه شکر کنم که لطف و مهر شما سر به مهر گردون زد جمال عشق بنازم که در سراچۀ دل مکان گزید و زهر جای خیمه بیرون زد ز درد دوری جانان ز دیده سیل روان ز سر گذشت و به دریا چو رود جیحون زد چو کله بست ز دل آه آتشین فراق نقش شراره بر این دیدگان پر خون زد چگونه وصف کنم آتشی که در دل ماست همان بود که ز لیلی بقلب مجنون زد چگونه وصف کنم کین صفا و مهر شما هزار نقش وفا را بر عقل مفتون زد مراست گوهر عشقی بدل ز مهر شما مرا بدل،گهر عشق،بخت میمون زد اگر که گویم در دل جهانی از مهر است بجا بود که وفا از هزار افزون زد سپاه لالۀ حمر است یا کله خون شما بصف درآمده لشگر بدشت و هامون زد هزار سنبل و گل سر بسر ز خون شماست که بوستان ادب را صفای بیچون زد به عقد پر گهر مهر دوستان سوگند که عشق و مهر بر آن عقد در مکنون زد ز بخت نیک خود اندر عجب نیم یاران که بخت نیک شما رایت همایون زد هماره چون دل من در کمند مهر شماست چه غم خورم اگرش تیر دشمن دون زدکمان یاری رزمنده و یاوران دانم هزار ناوک دلدوز بر عدو چون زد بتیغ صف‌شکن ایران بفرق بعثی دون چو دشت لاله دو صد رنگ و نقش گلگون زد به روی تیره‌دلان تیغ خونفشان خدا چنان بناله در آمد که بانگ موزون زد به دیو ماند و گوید فرشته خو بشرم زاهر من صفتی بر رضا چو مأمون زد نداند او که هماورد رزمجویان نیست به دادگران ضحاک را فریدون زد بریخت خون خدا را و پس بسوی خدا هزار بانگ ندامت ز قلب محزون زد بسوخت آتش نادانیش گلستان را به بوستان ادب آتشی ز کانون زد نکرد شرم ز بی‌دینی و بمکر و فریب هزار دام فسون را به راه خاتون زد فغان ز خلق برآورد و داد اهل ادب جزای خوبی مردم به نقش وارون زد ز دجله تیر جفا بر کمان پستی بست از آن شرارۀ آتش بقلب کارون زد به توپ و تانک و مسلسل براه خلق خدا چوشمر حمله‌کنان لشگری بهامون زد سپاه ظلم و ستم از فرات و از بغداد بامر بعثی کافر به خلق دلخون زد زمان ز دورۀ آدم جفاست پیشۀ او شگفت می‌نبود ز آتشی که اکنون زد ***بفجر بر فلک علم سرهمی سائیم اگرچه دشمن نادان هزار افسون زد بعلم ورادی و فضل و کرم همی نازیم بجهل نازد چون راه عدل و قانون زد بصبر و یاری رزمنده یاوران نازیم بدان شجاعت و عرفان که طعن ذو النون زد هماره یار شما حق بود به هر دو سرا دم أرکه خصم،ز یاری دیو ملعون زد لبنان بسمه تعالی(سبحان الذی اسری بعبده لیلا من المسجد-الحرام الی المسجد الاقصی الذی بارکنا حوله) آفاق پرنواست ز بانگ و نوای ما افلاک پرطنین ز فغان و صدای ما از دست ظلم سامری و جور عفلقی از چرخ،برشدست،خدایا خدای ما لبنان ز دست سامریان در فغان و آه شادی‌کنان عفالقه اندر عزای ما ایران ز دست عفلقیان در لهیب ظلم لبنان ز سامری بفغان است و وای ما زین بانگ العطش که به عیوق میرسد قلب ملک حزین و شه کربلای ما بانگ و نوای نای حقیقت بپای خاست با نای عشق نغمه‌سرا نینوای ما اسلامیان،بپای بخیزید کین زمان عالم به جوش آمده است از صلای ما صهیون بجور خویش جهانی خراب کرد دنیا کجاست تا بدهد خون بهای ما ای مصریان بپای،که بیروت،پژمرید بلبل ز باغ رفته و ساز و نوای ما اردن بپای خیز که وقت است،وقت کار دیگر چه سود چون گذرد،هوی و های ما رای نکو بوقت بکار آید ای حبیب بی‌جاست چون گذشت،همی فکر ورای ما ما یاور ضعیف و همی خصم ظالمیم در روز حشر سدرۀ اعلاست جای ما ما بانگ عدل و داد بدنیا بگستریم دنیا،بگوش دل شنو این بانگ نای ما از جان و سر عزیزتر اندر زمانه چیست یکسر نثار،جان و سر پر بهای ما رهبر،رسول و قائد و سر خیل انبیاء حیدر دلیر صفدر و جنگ‌آزمای ما در دل چو آفتاب درخشان خاوریست مهر رسول و آل علی همین ولای ما شیر خدا و حیدر کردار و دست حق یعسوب دین و سرور و هم مرتضای ما مهر علی به هر دو جهان ما نمیدهیم جز مهر او نباشد مهری رضای ما مکتب حسین و حیدر و الله و احمد است رونق‌فزای کشور جان جانفرای ما ایرانیان به دین خدا جمله‌ور کنید در دین حق بود همه سر بقای ما محمود رو بسوی خدا آرودست نیز از او بخواه عزت و جاه و علای ما 61/3/25 دکتر امیرمحمود انوار &%01708BNDG017G%"