تأملی در نقد ادبی Journal Article

"گذری کوتاه بر نقش ادبیات از منظ منتقدان جدید آثار بزرگ ادبی ظروفی هستند کهارزش‌های انسانی در آنها زنده می‌مانند،این آثار را باید در عرصه‌هایاخلاقی،جامعه‌شناختی و سیاست فرهنگی فعالانه به کار گرفتتا فرایند تصفیه،پالایش و احیای فرهنگی را به جریان اندازند وارزش‌های زندگی را ارتقا بخشند. تولستوی معتقد است که سرانجام با تاملی درنقد ادبی توجه به نابسامانی‌هایی که در جوامع انسانی وجود دارد،مردم روزیدر جست‌وجوی راه رهایی به این هدف روی خواهند آورد. »(سید حسین حسینی،1366:93) «در نظر وولفگانگ آیزر موثرترین اثر ادبی آن است که ما را بهخودآگاهی عمیق‌تری رهنمون شود و رسیدن به دیدی انتقادی ازخودمان را تسریع کند و شیوه‌های عادی دید و عادات معمول فهم وباورهای ما را تضعیف کند و به چالش کشد. »(پاینده،1385:216-217) ضرورت نقد چیست و چه نیازی به منتقد هست؟ جوابی که برخی نظریه‌پردازان به این سؤال داده‌اند،این است کهوضعیت و موقعیت آثار هنری دگرگون شده است."