Abstract:
یادگیری، مزیت رقابتی سازمان ها برای پیشی گرفتن بر رقبا است و سازمان یادگیرنده، سازمانی است که از یادگیری مستمر همه افراد سازمان، برای ایجاد، کسب، تقسیم و به کارگیری دانش استفاده می کند تا نسبت به تغییرات محیطی، واکنش مناسب نشان دهد. برخی از مهم ترین خصوصیاتی که صاحب نظران برای سازمان یادگیرنده بیان نموده اند، عبارتند از: قابلیت های شخصی، الگوهای ذهنی، چشم انداز مشترک، یادگیری تیمی، تفکر نظام مند، رهبری، فرهنگ سازمانی، ساختار و مدیریت دانش و هر یک از این معیارها، با چند شاخص قابل ارزیابی هستند. هدف کلی این تحقیق، ارائه الگوی مناسب شکل گیری سازمان های یاد گیرنده در ارتش جمهوری اسلامی ایران است. تحقیق حاضر، از نوع کاربردی و به روش موردی زمینه ای است. در این تحقیق ابتدا معیارهای 9 گانه تشخیص سازمان یادگیرنده و شاخص هر یک از معیارها ارائه شد و سپس استادانی که در دانشگاه های آجا مدیریت تدریس می نمایند، مورد پرسش قرار گرفتند و این معیارها تایید شدند؛ آنگاه یگان های آجا با این شاخص ها مورد سنجش قرار گرفتند و مشخص شد که ارتش می تواند سازمان یاد گیرنده باشد و یگان های ارتش، معیارهای سازمان یادگیرنده را (با بالاترین درصد) بدین شرح دارا هستند: رهبری، تفکر نظام مند، فرهنگ سازمانی، قابلیت شخصی، الگوهای ذهنی، یادگیری تیمی، چشم انداز مشترک، ساختار و مدیریت دانش.
Machine summary:
"درمجموع میتوان گفت که صاحبنظران معتقدند که برای ایجاد یادگیری تیمی در سازمان یادگیرنده لازم است شرایط زیر در سازمان مهیا باشد:یادگیری مستمر به عنوان یک اولویت در همۀ سطوح سازمان(مدیریت و کارکنان)وجود دارد؛سالانه هر یک از کارکنان ساعات خاصی را به آمزش مشغولاند؛کارکنان برای یادگیری بیشتر تشویق میشوند؛گروههای کاری در سازمان وجود دارد؛گروههای کاری مرکب از کارکنان بخشهای مختلف در جهت حل بسیاری از مسائل سازمان،تشکیل میشوند؛افراد هر گروه،در کار واگذار شده به آنها تخصص دارند؛اعضای گروهها در سازمان،به یکدیر کمک میکنند؛اعضای گروهها نسبت به یکدیگر اعتماد و اعتقاد دارند؛برای انجام بهتر همکاری گروهی،تمرین میشود؛گروهها آموزش عملی برای کار کردن و یادگیری در گروهها را دریافت کردهاند؛گروههای کاری به یادگیری از یکدیگر تشویق میشوند؛در جلسات و محیط کار،تبادل آزاد افکار وجود دارد؛کارکنان به حل مسائل به طور جمعی تشویق میشوند؛کارکنان قادرند نتایج کار تیم خود را ارزشیابی کنند.
درمجموع میتوان گفت که صاحبنظران معتقدند که فرهنگ سازمانی در سازمان یادگیرنده:فرصتهای یادگیری (ازقبیل:برنامههای آموزشی،سخنرانی و کنفرانس)را فراهم میکند؛توسعۀ منابع انسانی و توانمند کردن کارکنان را پیگیری میکند؛از تغییر استقبال میکند؛دارای {p(1)- Organizational culture p} قدرت واکنش سریع نسبت به تغییرات بدون سابقه است؛نوآوری و خلاقیت را حمایت میکند؛از خطرپذیری حمایت میکند؛بهبود مستمر را ترغیب میکند؛پرسش و پاسخ و فرهنگ پرسشگری را حمایت میکند؛یادگیری فردی و تیمی را تشویق میکند؛برای هر اقدامی لازم نیست که از مقام بالاتر دستور دریافت شود؛تبادل تجارب و عقاید را تشویق میکند؛از پافشاری بیمورد بر آموختههای قبلی پرهیز میشود؛ اشتباهات افراد یا گروهها،به تجارب سازندهای برای یادگیری تبدیل میشود؛افراد باور دارند که راههای بهتری هم برای انجام وظایف میتوان یافت؛کارکنان فرایندها، پیشرفتها و نتایج کار خود را ارزیابی میکنند."