Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی جهتگیری دینی و میزان پرسشگری دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر بود. روش توصیفی از نوع پیمایشی برای انجام دادن این پژوهش انتخاب شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویانی است که در دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال تحصیلی 1389-1388 به تحصیل مشغول بودند که از این تعداد 430 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های جهتگیری دینی و پرسشگری چند بعدی (با ضریب آلفای 74/0)، مقیاس جهتگیری دینی آلپورت(با ضریب آلفای 73/.) و مقیاس عمل به باورهای دینی (با ضریب آلفای 71/.) استفاده شد. یافته ها نشان داد که میزان جهتگیری دینی درونی و پرسشگری دانشجویان بالاتر از حد متوسط است. برای بررسی دقیق تر، خرده مقیاسها یا مولفه های جهتگیری پرسشگری نیز ارزیابی شدند. مقایسه جهتگیری دینی درونی با میزان عمل به باورهای دینی و جهتگیری پرسشگری نشان داد بین میزان جهتگیری دینی درونی و عمل به باور های دینی تفاوت معنادار وجود ندارد، اما تفاوت این دو مقیاس با جهتگیری دینی پرسشگری معنادار است و جهتگیری پرسشگری به طور معناداری پایین تر از جهتگیری درونی و میزان عمل به باورهای دینی بود. در انواع جهتگیری دینی و میزان عمل به باورهای مذهبی بر اساس مقطع تحصیلی نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد. بعد دیگر پژوهش بررسی میزان عمل به باورهای دینی در میان دانشجویان بود که این مولفه نیز در بین دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر بالاتر از متوسط بود.
Machine summary:
"نتایج پژوهش توسلی و مرشدی( 6002,idehsroM & ilossavaT )که سطح دینداری وگرایشهای دینی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر را در سال 1385 بررسی کردند،نشان داد کهباورهای دینی دانشجویان این دانشگاه درحد بالا و پایبندی آنها به انجام دادن اعمال دینی درحدمتوسط به بالاست.
در این خصوص،در پژوهش حاضر جهتگیری دینی درونی،جهتگیری دینی پرسشگری و عملبه باورهای دینی در بین دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر بررسی شده و درصدد پاسخ به پرسشهایمطرح شده بوده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)همانطور که در جدول 1 مشاهده میشود،آماره آزمون محاسبه شده درخصوص دینداری درونی( 46/11 t )در سطح اطمینان 99%( 10/0<p )معنادار است؛یعنی میزان جهتگیری دینی درونیدانشجویان بالاتر از متوسط(زیاد و خیلی زیاد)است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)همانطور که در جدول 4 مشاهده میشود، F محاسبه شده برابر 48/59 و 10/0<p است و درنتیجه،فرض صفر رد و مشخص میشود که بین انواع جهتگیریهای دینی درون و پرسشگری و میزانعمل به باورهای دینی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر تفاوت وجود دارد.
نتایج این آزمون که در جدول 10 آمده است،حاکی ازمعنادار نبودن این تفاوتها در سطح اطمینان 95 درصد است؛به عبارت دیگر،بین جهتگیریهای دینیدرونی و پرسشگری و میزان عمل به باورهای دینی در دانشجویان کارشناسی،کارشناسی ارشد و دکتریتفاوت معنادار وجود ندارد.
پایین بودن میزان جهتگیری پرسشگری و نیز پایین بودن مؤلفه آزمون و تردید این مقیاسدر بین دانشجویان شاید بدین معنا باشد که نگاه کنجکاوانه و کاوشگرانه به دین از جایگاه بالاییبرخوردار نیست و این امر میتواند ریشه در برخورد جامعه با سؤالهای دینی جوانان داشته باشد."