خاطره: گوشه گیر Literature and art

"او زمانیکه قلم بر روی کاغذ میبرد میترسید،گویی لغات را میداند ولی‌ می‌ترسد بنویسد و بالاخره بعد از جمع کردن‌ دفاتر،دیکته او را تصحیح کردم و متوجه‌ شدم که در حدود 02 غلط املائی دارد با خود تصور کردم که اگر به این املاء نمره‌ صفر بدهم یا خط قرمزی روی آن بکشم و یا بنویسم این دیکته قابل صحیح کردن نیست، صادق نه تنها پیشرفتی نخواهد کرد بلکه‌ امکان عقب‌گرد هم دارد. من که از زیر چشم‌ حرکات او را دنبال میکردم،متوجه شدم‌ برای اولین بار شروع به صحبت کردن با دوست خود کرد و لبخندی حاکی از رضایت،رضایتی که هنوز کامل نبود بر لب‌ داشت به او گفتم بیشتر لغاتی که نوشته‌ بودی درست بود و این خیلی خوب است‌ صادق!بلکه بار دیگر این غلطها کمتر (به تصویر صفحه مراجعه شود) بشود."