Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی در میان اعضای هیات علمی دانشگاه شیراز و با روش توصیفی همبستگی اجرا شد. ابزار گردآوری داده ها عبارت بودند از: پرسش نامه ی کیفیت زندگی کاری براساس مدل والتون و پرسش نامه ی محقق ساخته ی رضایت شغلی، نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که بین کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. از میان مولفه های کیفیت زندگی کاری، مولفه های قانون گرایی در سازمان، یک پارچگی و انسجام اجتماعی و وابستگی زندگی اجتماعی و کاری بهترین پیش بینی کننده های میزان رضایت شغلی اعضای هیات علمی بودند. بنابراین، نتایج تحقیق، حاکی از آن است که اعضای هیات علمی از کیفیت زندگی کاری راضی هستند و در نتیجه از میزان رضایت شغلی بالایی برخوردارند
Machine summary:
(لاو<FootNote No="249" Text=" Lau"/>، 2000؛ سراجی و درگاهی<FootNote No="250" Text=" Saraji &amp;amp; Dargahi"/>،2006؛ سیمون و همکاران<FootNote No="251" Text=" Simon et al"/>، 2008؛ چیونگ و کوم تانگ<FootNote No="252" Text=" Cheunge &amp;amp; Kum Tang"/>، 2009؛ رویولا و همکاران<FootNote No="253" Text=" Royuela et al.
نتایج مندرج در جدول (3) نشان میدهد که بین کیفیت زندگیکاری و رضایت شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه شیراز (51/ 0/ ) رابطهای مثبت و معنادار وجود دارد.
همچنین نتایج نشان میدهد که بین مؤلفههای پرداخت منصفانه و کافی (21/ 0/)، محیط کار ایمن و بهداشتی (40/ 0/)، تأمین فرصت رشد و امنیت مداوم (29/ 0/)، قانون گرایی در سازمان کار (63/ 0/)، وابستگی اجتماعی زندگیکاری (43/ 0/)، یکپارچگی و انسجام اجتماعی (49/ 0/) و توسعهی قابلیتهای انسانی (35/ 0/) با رضایت شغلی رابطهی مثبت و معنادار وجود دارد.
نتیجهگیری تجزیه و تحلیل سؤال کلی پژوهش نشان داد بین کیفیت زندگیکاری و رضایت شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه شیراز رابطهای مثبت و معنادار وجود دارد.
در مطالعه و بررسی کنکلین<FootNote No="272" Text=" Conklin"/> (2008) مشخص شد که بین کیفیت زندگیکاری اعضای هیأت علمی و رضایت کاری و گرایش به تغییر آنها رابطهای مثبت و معنادار وجود دارد.
تجزیه و تحلیل سؤالهای فرعی پژوهش نشان داد که بین مؤلفهی پرداخت منصفانه، محیط کار ایمن و بهداشتی، تأمین فرصت رشد و امنیت مداوم، قانونگرایی در سازمان کار، وابستگی اجتماعی زندگیکاری، یکپارچگی و انسجام اجتماعی و توسعه قابلیتهای انسانی با رضایت شغلی اعضای هیأت علمی رابطهای مثبت و معنادار وجود دارد.