هنرهای سنتی: همطراز با شکوه هنر خاتم - به بهانه درگذشت استاد غلامرضا روزی طلب - News and reports!

زمانی که در آکادمی هنرهای زیبای (بررا) میلان، در کارگاه پروفسور مارینی، مشغول تحصیل مجسمه‌سازی بودم، روش خاصی را دنبال می‌کردم؛ به‌این‌ترتیب که خودم را خوب شناخته بودم و می‌دانستم در زبان فارسی، که زبان مادری ماست، عرضة چندانی برای بندکردن سر حرف ندارم، چه رسد به این‌ که بخواهم با زبان ایتالیایی این کار را انجام دهم، بنابراین، کسان دیگری را وادار می‌کردم که مارینی را به‌حرف بگیرند و حرف‌های او را در هر کجا که مستند به عامل شناخت و تمایز مدرن می‌شد، یادداشت می‌کردم و فردای آن‌ روز، درحالی‌که هنوز بیست‌وچهار ساعت از زمان گفتن حرف نگذشته بود، من با موتورسیکلتی که داشتم، به‌طرف مقصد روانه شده بودم. یک‌نقل قول: روزی در کارگاه مارینی در آکادمی هنرهای زیبای پسران (بررا) یک‌کسی یک‌عکس از مجسمه‌ای ‌که احتمالا از کارهای قوم آزتک در امریکای مرکزی است، به مارینی نشان داد و پرسید، استاد، چرا این‌‌قدر شباهت بین کاری‌ که مثلا در هزارواندی‌سال پیش انجام‌گرفته با کارهای مدرن امروزی وجود دارد؟ مارینی جواب داد، مثل این است که ما در روی خط یک‌دایره حرکت کنیم، از هر نقطه که حرکت کرده باشیم، دوباره به‌جای اول می‌رسیم... روزی در کارگاه مارینی شخصی یک‌عکس از مجسمه‌ای‌ را، که احتمالا از کارهای قوم آزتک در امریکای مرکزی است، به مارینی نشان داد و پرسید: ;استاد، شباهت بین اثر دوهزارواندی سال پیش با کارهای مدرن امروزی چیست؟; مارینی پاسخ داد: ;مثل این است که ما روی خط یک‌دایره حرکت کنیم؛ از هر نقطه که حرکت کرده باشیم، دوباره می‌رسیم به همان نقطة اول ...