نقد: تأثیرپذیری در هنر - به بهانه برپایی نمایشگاه ترنر، مونه و تومبلی در دوسلدورف - Introduction and review

موضوع این است که چه طور می‌توانیم گرایش و علاقه به کار یک هنرمند را در فضا و روح و جان خود، "خودی" کنیم. ●●● تومبلی در دهة 1950 با تأثیری که از ترنر و مونه می‌گیرد، خود را در جایگاه مطرح‌ترین بنیان‌های "آبستراکسیون اکسپرسیونیسم" قرار می‌دهد. تأثیر مونه از ترنر و به‌ کاربردن آن در نقاشی‌هایش، راه رسیدن به "امپرسیونیسم" و بعدها در آثار سزان، پایة انقلاب بزرگ کوبیسم را ‌هموار کرد. تأثیری را که از روح کارهای مونه گرفته بود می‌توان در کار ترنر با عنوان "آسمان قرمز روی سر ساحل"، که در 1845- 1840 کشیده، مشاهده کرد. در بررسی و نگاه به این کارها می‌توان تأثیر فرم و فضا و رنگ‌های ترنر و روح موضوعات او را در کار تومبلی به خوبی دید. ترنر در تابلوی "آخرین سفر تمرری" از موضوع یک قایق ساده در کار فراتر می‌رود و به کشتی بخار و وحشت در پاسخ‌گویی به اجتماع و سیاست می‌رسد با درگیرشدن در فضای محو و آب‌وهوای گرگرفته که خورشید همیشه در حال غروب کردن است. مونه تحت تأثیر کارهای ونیز ترنر، با زنش به ونیز سفر می‌کند و در نامه‌ای به دخترش می‌نویسد "از این که باغ و خانه‌ را ترک می‌کنم، متأسفم". دوست نزدیک مونه به نام جئوفری، که همیشه راجع به کار او می‌نوشت، دربارة کاری که مونه تحت تأثیر ترنر کشیده بود به نام "یک پاییز کاملا ‌خشک"، از قول وی یاد کرده. این نوع نگاه و فکر ساختن و پیش‌بردن کار و تغییردادن و مفهوم یک‌دفعه‌ای‌بودن در دورة او فکر "آوانگاردی" بوده است که به تومبلی در شیوه و بنیان کارش می‌رسد.