انقلاب امام خمینی در گام سوم Journal Article

"ما در آن روزها شاید ده جلسه در اینباره بحث کردیم و بعد مجموعا همه به این نتیجه رسیدیم که انقلاباسلامی تا پیروزی انقلاب و سقوط رژیم گذشته،قطعا تاریخی شده و باهر معیاری که بخواهیم بحث کنیم تا این دوره حیات ایران به تاریخ پیوستهاست. برای کارشناسان غربی،که پیش ازپیروزی انقلاب،وضع اجتماعی جامعه را بررسی می‌کردند،ظهور یکانقلاب سیاسی بعید می‌نمود؛چرا که،به تصور آنان،گام چهارم برایپیروزی هر جنبش،یعنی سازمان‌دهی و تشکیلات،در جامعۀ ایران نبودو گام سوم،یعنی امید به تغییرات نیز بسیار کم‌رنگ می‌نمود. پس انقلاب اسلامی ایران اولا به&%01303AHZG013G% دلیل ناشناختگی ساختار سازمان‌دهی آن برای نظام حاکم،و ثانیا به دلیلوحدت ایدئولوژی و تقوای اجتماعی،که نتیجۀ ایدئولوژی شیعه است،در زمینه‌ای مناسب رشد می‌کند و حضور قاطعانۀ امام،هر مشکلی را،پیش از آن‌که بال و پر گیرد،از میان برمی‌دارد. به این معنا که حرکت‌های سیاسی پیش از آن‌که وارد مراحلپایانی خویش شوند،در بستر جامعه‌ای رشد می‌کنند که به یک اندیشهدل بسته است و همان اندیشه است که زمینۀ مساعد اجتماعی را برایتسریع در حرکت سیاسی فراهم می‌سازد و در مراحل انحطاط،ابتدا آناندیشه و ارزش‌های اولیه از بین می‌رود و در باور جامعه کم‌رنگ می‌شودو بعد آن حرکت سیاسی به انتهای حیات خود می‌رسد. اگر انقلاب سیاسی و اجتماعی در محدودۀجغرافیای ایران نمود می‌یابد،تنها به دلیل وجود ملازمهمیان حکومت جامعۀ اسلامی و احیای تفکر دینی در کلجهان است. و چنین است که«احیای هرنوع تفکر دینیاگرچه تمام هدف این انقلاب نیست،ولی از این انقلاب برخواسته است،بنابراین،انقلاب امام به احیای هرنوع آیین غیرخرافی می‌پردازد و در نگاهجامع خویش احیای تفکر اسلامی را مطرح می‌کند؛بنابراین اگر پیامحقیقی و تام انقلاب امام،تبدیل به احیای«هر نوع تفکر دینی»شد،بایدآن را معلول درک ناقص مخاطبان و یا دگماتیزم مذهبی صاحبان اندیشهغیراسلامی دانست."