Abstract:
پژوهش با هدف تبیین و شناسایی مفهوم، «سرمایه اجتماعی» در ساختار شهر و ارائه چارچوبی برای «ارزیابی»، در بستر مراجعه به «مستندات» و «پیمایشی توصیفی»، به ارزیابی شاخص ها و سنجه های «چارچوب پیشنهادی» پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که شاخص ها و سنجه های «ارزیابی سرمایه اجتماعی» در ساختار شهر را می توان در حوزه «احساس امنیت شهروندی»، «اعتماد و روابط متقابل»، «مشارکت اجتماعی» و «اجتماع پذیری» و «میزان تمایل به تعاملات و معاشرت های اجتماعی» دانست که در این میان فضاهای عمومی شهر، واجد نقشی اساسی در بسترسازی برای «مشارکت پذیری اجتماعی» و افزایش روابط دوستانه و انسجام اجتماعی از طریق امکان دهی به اجرای مراسم، آیین ها و جشن ها و دیدارهای دوستانه به شمار می رود. علاوه بر این، ارزیابی این شاخص ها در شهر مورد مطالعه می تواند زمینه ارائه راهکارهایی در بهبود و کارآمدی حوزه مداخلات برای افزایش سرمایه اجتماعی، باشد.پژوهش با هدف تبیین و شناسایی مفهوم ، «سرمایه اجتماعی» در ساختار شهر و ارائه چارچوبی برای «ارزیابی» ، در بستر مراجعه به «مستندات » و «پیمایشی توصیفی» ، به ارزیابی شاخص ها و سنجه های «چارچوب پیشنهادی» پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که شاخص ها و سنجه های «ارزیابی سرمایه اجتماعی» در ساختار شهر را می توان در حوزه «احساس امنیت شهروندی» ، «اعتماد و روابط متقابل» ، «مشارکت اجتماعی» و «اجتماع پذیری» و «میزان تمایل به تعاملات و معاشرت های اجتماعی» دانست که در این میان فضاهای عمومی شهر، واجد نقشی اساسی در بستر سازی برای «مشارکت پذیری اجتماعی» و افزایش روابط دوستانه و انسجام اجتماعی از طریق امکان دهی به اجرای مراسم، آیین ها و جشن ها و دیدارهای دوستانه به شمار می رود. علاوه بر این ، ارزیابی این شاخص ها در شهر مورد مطالعه می تواند زمینه ارائه راهکارهایی در بهبود و کارآمدی حوزه مداخلات برای افزایش سرمایه اجتماعی ، باشد.
Machine summary:
سنجش چارچوب ارزیابی سرمایه اجتماعی در ساختار شهر با تاکید بر نقش فضاهای عمومی مطالعه موردی: تهران چکیده پژوهش با هدف تبیین و شناسایی مفهوم ، «سرمایه اجتماعی» در ساختار شهر و ارائه چارچوبی برای «ارزیابی» ، در بستر مراجعه به «مستندات » و «پیمایشی توصیفی» ، به ارزیابی شاخص ها و سنجه های «چارچوب پیشنهادی» پرداخته است.
نتایج تحقیق نشان می دهد که شاخص ها و سنجه های «ارزیابی سرمایه اجتماعی» در ساختار شهر را می توان در حوزه «احساس امنیت شهروندی» ، «اعتماد و روابط متقابل» ، «مشارکت اجتماعی» و «اجتماع پذیری» و «میزان تمایل به تعاملات و معاشرت های اجتماعی» دانست که در این میان فضاهای عمومی شهر، واجد نقشی اساسی در بستر سازی برای «مشارکت پذیری اجتماعی» و افزایش روابط دوستانه و انسجام اجتماعی از طریق امکان دهی به اجرای مراسم، آیین ها و جشن ها و دیدارهای دوستانه به شمار می رود.
بر این اساس و بر اساس نظریات اندیشمندانی که در جدول شماره 2 به آن ها اشاره می شود می توان این فعالیت های شهروندی در عرصه فضاهای عمومی شهر را سرچشمه سرمایه اجتماعی در ساختار شهر به شمار آورد که به زعم صاحب نظران مطروحه، اساسی ترین بستر مکانی برای شکل گیری سرمایه اجتماعی و بهبود میزان آن به شمار می روند.