Abstract:
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیرچند رسانه ای آموزشی در درمان اختلال املا ء دانش آموزان ویژه یادگیری می باشد. نمونه پژوهش کلیه دانش آموزان (دختر و پسر) ویژه یادگیری پایه سوم دبستان در شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 86-87 می باشد. تعداد نمونه 16 دختر و 14 پسر شناسایی شده با اختلال املاء در مراکز ویژه یادگیری شهر کرمانشاه مشغول آموزش بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند و متغیرهای تاثیرگذار احتمالی از جمله بهره هوشی، پایه تحصیلی، جنسیت، سلامت روانی، سلامت جسمانی، در دو گروه کنترل شد.در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی با اجرای پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. ابزار این پژوهش شامل مقیاس تجدید نظر شده هوش وکسلر و چک لیست تشخیصی مشکلات املاء و آزمون محقق ساخته املاء و چند رسانه ای آموزشی املاء می باشد. گروه آزمایش 10 جلسه 75 دقیقه ای با چند رسانه ای املاء آموزش دیدند، اما گروه کنترل بدون دریافت آموزش با چند رسانه ای به طور معمول آموزش خود را دریافت کردند. داده ها با استفاده از t مستقل تحلیل شدند و نتایج نشان دادبین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل در سطح 01/0 تفاوت معنی داری جود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از چند رسانه ای آموزشی در درمان اختلال املای دانش آموزان ویژه یادگیری موثر است.
Machine summary:
لذا به علت جدیـد بـودن ایـن روش (آموزش با چند رسانه ای ) در ایران پژوهشـی در ایـن زمینـه صـورت نگرفتـه اسـت ولـی در خارج از کشور در رابطه با آموزش توسط کامپیوتر بر روی دانـش آمـوزان بـا اخـتلال یـادگیری پژوهش هایی صورت گرفته است و نتـایجی مثبـت بـه همـراه داشـته اسـت ، ماننـد : افـزایش درک خواندن در کودکان ناتوان یادگیری میراچر١ و آموزش روخوانی به دانش آمـوزان مبـتلا بـه نارسـا خوانی موسلی ٢ و آموزش مهارت هجی کردن توسط هال ٣ و همکاران و کاربرد مدل های دوگانه خواندن توسط مونتالی و لیواندوسکی ٤، صورت گرفته است که نتایج این تحقیقات اثر بخش بودن آموزش ازطریق کامپیوتر را تأیید کرده انـد .
بنابراین چنین می توان نتیجه گرفت که آموزش از طریق چند رسانه ای باعث کاهش مشکل املای دانش آموزان دختر ویژه یـادگیری شـده اسـت و نمـرات پـس آزمـون گروهی (آزمایش )که از این طریق آموزش دیده اندرشد بیشتری داشته است نسبت به نمرات پـس آزمون گروهی (کنترل ) که از ایـن طریـق آمـوزش ندیـ ده انـد .
D) شهرسـتان جـوانرود، کـه در رفـع مشـکلات یادگیری دانش آموزان پایه سوم » انجام داده بود به بررسی: میزان تـأثیر روش درمـانی گلینگهـ ام در درمان مشکل دیکته دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم پرداخته و بعـد از ١٢جلسـه آمـوزش هـای ترمیمی به این نتیجه رسیدند که گروه آزمایش پیشرفت معنی داری نسبت بـه گـروه کنتـرل داشـته است و اثر بخشی روش های درمان نیز ثابت شد که نتایج هردو پـژوهش بـر اثربخشـی روش هـای درمانی با یکدیگر همسو می باشند.