Abstract:
تبدیل روستا به شهر به عنوان دگردیسی در سکونتگاههای انسانی، از چالشهای عمده شهرنشینی، خصوصا در کشورهای درحال توسعه است. امروزه، گسترش بیش از حد کلانشهرهایی چون تهران باعث تخریب بافتها و سازمان فضایی شهر شده و ساکنین بافتهای میانی برای آرامش و آسایش، به سمت بافتهای بیرونی، درهها و مناطق خوش آب و هوای اطراف شهر مهاجرت و روستاهای مجاور شهر را برای سکونت اختیار کردهاند. این امر موجب تخریب باغات و مناظر بکر طبیعیـ روستایی میشود. در مقابل شیوه شهرنشینی امروز سرزندگی و نشاط فضاهای شهری را از میان میبرد. عدم رسیدگی به این روند موجب زوال و نابودی بستر طبیعی و خاطرات روزگاران قدیم و مناطق روستایی، که بخشی از هویت ماست خواهد شد.روستاهایی که در حاشیه شهرها بوده و در دل شهر به صورت ارگانیک به زندگی خود ادامه میدهند، روستاـ شهر 1نامگرفتهاند. اتخاذ روشها و سیاستهایی که بتواند ضمن ایجاد پیوند قوی بین روستا و شهر، موجب ارتقای کیفیت زیستمحیطی آنها شده و در عین حال بافت سنتی و طبیعی روستا را حفاظت کند، حائز اهمیت است. احیای روستاـ شهرها به عنوان نقاط هدف گردشگری شهری، فضای مطلوبی برای شهروندان خسته از زندگی ماشینی میسازد.
Machine summary:
"در این مسیر، یکی از مهمترین نشانههای هویت شهری، نواحی روستایی درون شهرها هستند که علاوه بر جذابیت طبیعی و آرامبخشی، عنصر مهم ایجاد خاطره ذهنی مشترک شهروندان محسوب میشود.
فرضیه روستاـ شهرها از منابع با ارزش منظرین شهرها و از عناصر اصلی هویت بخشی شهر هستند که ظرفیت آن را دارند تا برای تأمین اهداف، پیوند با طبیعت، رونق گردشگری شهری و توسعه اقتصادی شهر در برنامهریزیها مورد توجه ویژه قرار گیرند.
روستا شهرها معضلات زندگی شهری و انواع آلودگیهای بصری، صوتی و روانی شهر و نیاز جوامع شهری امروز به فضاهای مفرح و مناسب، جهت تأمین آرامش و آسایش شهروندان موجب حرکت مردم به سمت صدمههای طبیعی شده است.
روستاـ شهرها منابع با ارزش بسیار مهمی هستند که علاوه بر اینکه، میتوانند با فضای سبز خود به تعدیل فضاهای شهری کمک کنند، خاطرات ما از زندگی و فضاهای پیشینیان و هویت شهر را پدید میآورند.
در این صورت میتوان آنها را به فضاهای گردشگری شهری، برای گذران اوقات فراغت ساکنان و کسب آرامش و احیاء هویت و خاطرات ذهنی شهروندان، در ارتباط با طبیعت و به دور از تنگناهای زندگی ماشینی در شهرها به حساب آورد (نوشآفرین، 1389).
در حالی که در شهرها زمینهای با ارزش و بزرگ توسط شهرداریها خریداری و به پارک تبدیل میشود و یا حتی پس از تقسیم باغات شهری و تغییر کاربری آنها، شهرداریها بنا بر نیاز شهروندان به فضاهای تفریحی و سبز، مجبور به باز خرید همان زمینها با قیمتی بسیار بیشتر میشوند، برنامهریزی برای حفظ بافتهای روستایی درون شهر برای استفادههای فراغتی، هزینههای بسیار کمتری را به مدیریت شهری تحمیل میکند."