Abstract:
اینکه غایت اصلی حکومت چه چیزی است، نظریههای متعددی مطرح است، بهگونهای که هر متفکر یا مکتبی براساس مبانی فکری خویش، امر خاصی را مورد توجه قرار داده است. در اسلام، با توجه به ویژگیهایی که اساس خلقت بشری بر آنها استوار میباشد، این غایت، قرب الهی و کمال و سعادت افراد و جامعه تعریف شده است. حاکمان با محقق نمودن چنین ایدهای، زیربنای حکومت خویش را نیز مستحکم میسازند. هدف از پژوهش، بررسی غایت اصلی حکومت دینی در اندیشه امام خمینی قدسسره میباشد. آنچه از آثار امام راحل میتوان برداشت نمود. اینکه ایشان غایت اصلی حکومت را سعادت قلمداد کرده، آن را حقیقت وجودیهای میداند که از لذات و ادراک ملایم و مطابق با طبع انسان تحقق مییابد. عواملی همچون روح توحیدی و ایمان و تقوای الهی، تهذیب نفوس و تطهیر قلوب، اهتمام به نماز و راز و نیاز و نیایش با معبود، بصیرت و شجاعت، اطاعت از قوانین و رعایت عدالت و حفظ استقلال و امنیت در نیل به سعادت دخیل میباشند. ازاینرو، در این پژوهش سه نکته مورد توجه است: مفهوم سعادت، تمایز آن با لذت و ترادفش با کمال، و غایت اصلی بودن سعادت برای افراد در نظام سیاسی اسلام.
Machine summary:
"هرچند که قرائن و شواهد انکارناشدنی از آن حکایت دارد که جوهره انقلابهای اخیر در منطقه در هر چهار محور فوق با ارزشهای اسلامی پیوندی ناگسستنی دارد، اما به موازات این امر تلاش زیادی از سوی جریانهای غربی ـ عربی و برخی از چهرههای سیاسی کشورهای انقلابکرده در حال انجام است تا با تقلیل سطح گفتمان انقلاب در هر چهار شاخص، قطار نهضت را از مسیر حقیقی خود خارج سازند.
برای نمونه، سایت ویکی پدیا (Wikipedia) ـ که برایند عملکرد چندساله آن در همسویی با منافع کلان نظام سلطه جهانی و جهتدهی خاص به افکار عمومی جهانیان متبلور میشود ـ در صفحهای که به نام «بهار عربی» و به زبان انگلیسی اختصاص داده است، در فرایند تعریف و تبیین تحولات اخیر منطقه، مجموعا هفتاد بار از کلمات و واژگانی همچون دموکراسی، آزادی، حقوق بشر و اصلاحات بهره گرفته است، در حالیکه از میان تقریبا بیست هزار واژهای که در این صفحه نگاشته شده است، تنها شش بار از کلمه اسلام و دین استفاده شده است که دو مورد آن مربوط به سیفالاسلام قذافی بوده و مابقی آن نیز هیچ ارتباطی به موضوع ماهیت اسلامی این انقلابها ندارد.
متولیان حقیقی نهضتهای اسلامی منطقه باید توجه داشته باشند که حتی در صورت پیروزی کامل در مرحله اول انقلاب، بدون طراحی یک مدل عملیاتی از آرمانهای دینی و ملی خود هرگز موفق نخواهند شد بهطور کامل اهداف و آرزوهای خود را عینیت بخشند؛ چه آنکه نظام سیاسی بهمثابه نرمافزار تحقق اهداف و دغدغههای ایشان عمل مینماید؛ مشکلی که بیتوجهی به آن، امکان بازگشت به شرایط پیش از نهضت و ارائه چهرهای ناکارآمد و شعارزده از انقلابیون و هندسه ارزشی ایشان را تداعیگر خواهد بود."