Abstract:
این مقاله شرحی بر مناجات محبین امام سجاد علیه السلام می باشد. حضرات معصومین علیهم السلام در ادعیه خود همواره از خدا می خواهند که محبت خالصی نسبت به خدا داشته باشند؛ زیرا ممکن است بین محبت به خدا و سایر بندگان، گاهی تزاحم پدید آید. در مقام تزاحم، مومنان واقعی همواره محبت خدا را بر بندگان او ترجیح می دهند. لازمه این امر، سرسپردگی کامل به خدا و دل شستن از تعلقات مادی و دل بستن محض به معبود است. توجه به این نکته نیز لازم است که تجلی محبت به خدا، در محبت به اولیای الهی و ائمه اطهار علیهم السلام است. همچنین برجسته ترین محبت خالصانه به خدا، رضایت به قضا و قدر الهی است؛ اینکه از صمیم دل همه کارها را به او می سپارد و تسلیم محض او شد، در برابر مصایب و گرفتاری ها خم به ابرو نیاورد و این اوج محبت به خداست
Machine summary:
"درخواست محبت خالص به خداوند از سوی امام سجاد علیه‌السلام از این‌جهت است که ممکن است انسان به خداوند محبت داشته باشد، اما آن محبت خالص نباشد و در کنار محبت به خدا، محبت به دیگران نیز بر دل سایه افکنده باشد و چه‌بسا آن دو محبت با یکدیگر تزاحم و تعارض نیز پیدا کنند و انسان محبت به غیرخدا را بر محبت به خدا ترجیح دهد.
اشتیاق دوستان خدا به لقای الهی حضرت پس از آنکه از خداوند درخواست می‌کنند که ایشان را در شمار کسانی قرار دهد که دلشان را خالص برای محبت خود قرار داده است، به اموری اشاره می‌کنند که لوازم محبت به خداوند به‌شمار می‌آیند.
بر این اساس، امام سجاد علیه‌السلام پس از آنکه از خداوند درخواست می‌کنند که دلشان را به محبت خالصانه به خویش زینت دهد و ایشان را در شمار دوستان خالصش قرار دهد، می‌فرمایند: «رضیته بقضائک»؛ مرا در شمار کسانی قرار ده که آنان را راضی به قضای خود ساخته‌ای.
مثلا واقعه کربلا و شهادت امام حسین علیه‌السلام و اصحاب باوفای آن حضرت و مصیبت‌هایی که بر اهل‌بیت ایشان گذشت، از آن جهت که ناشی از اراده و خواست و قضای خدا و همراه با حکمت و مصلحت الهی بود و ازجمله آنکه بقای دین اسلام در گرو آن بود، مورد رضایت آن حضرت و پیروانشان است."
(
, 
, 
)
