Abstract:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاورهای مذهبمحور بر میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی بوده است. طرح این پژوهش از نوع تجربی، پیشآزمون ـ پسآزمون و گروه کنترل با پیگیری بوده است. از میان زوجهای با مشکلات خانوادگی و تعارضات زناشویی مراجعهکننده به مرکز مشاورة محقق، و با استفاده از نمونهگیری در دسترس، تعداد سی زوج انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی هشت جلسة 45 دقیقهای تحت آموزش تحلیل ارتباط محاورهای مذهبمحور قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. ابزار پژوهش عبارت بود از: 1. مقیاس عشق و علاقه؛ 2. پرسشنامه احترام به همسر؛ 3. پرسشنامة رضایت زناشویی اینریچ. دادههای حاصل، با روش تحلیل واریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بهدستآمده آشکار ساخت که میان گروه آزمایش و کنترل، از لحاظ میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد (0/001<p)؛ یعنی میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی در گروه آزمایش، بهگونهای معنادار، بالاتر از پیشآزمون و گروه کنترل بوده است. این نتایج، همچنان در دورة پیگیری بهگونهای معنادار پایدار بوده است (0/001<p).
The present paper aims at investigating the effectiveness of the course of religion-based transactional analysis on the degree of love، affection، and respect to the spouse and on marriage satisfaction. From among the spouses who have family and marital problems and who visited researcher's counseling center، thirty spouses were selected through available sampling and were divided into two groups: experimental and control. The experimental groups attended an eight-session course of learning transactional analysis but the control group did not take part in this course. A measurement scale of love and affection، a questionnaire about respect to spouse، and Enrich's questionnaire of marriage satisfaction were used in this research. The results show that there was a significant difference between the experimental group and control group in terms of degree of love، affection and respect to the spouse and concerning marriage satisfaction (R<0.001). That is، the degree of love، affection and respect to the spouse، as well as marriage satisfaction in the experimental group is significantly more than that before the test or that of the control group. These results are also significantly consistent in the follow up period (p<0.001).
Machine summary:
"جدول 3، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل مانکوا را بر روی میانگین نمرههای پسآزمون عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی آزمودنیهای گروه آزمایش و کنترل با کنترل پیشآزمون نشان میدهد.
نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل مانکوا بر روی میانگین نمرههای پسآزمون عشق و علاقه، حترام به همسر و رضایت زناشویی آزمودنیهای گروه آزمایش و کنترل با کنترل پیش آزمون نام آزمون مقدار F df فرضیه df خطا سطح معناداری (P) اثر پیلایی 453/0 634/7 3 23 001/0 لامبدای ویلکز 527/0 634/7 3 23 001/0 اثر هتلینگ 766/0 634/7 3 23 001/0 بزرگترین ریشه روی 766/0 634/7 3 23 001/0 مندرجات جدول 3 نشان میدهد که بین گروه آزمایش و کنترل، از لحاظ متغیرهای وابسته در سطح 001/0>p تفاوت معناداری وجود دارد.
بر این اساس میتوان بیان داشت که روش تحلیل ارتباط محاورهای مذهبمحور (TA) باعث افزایش میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.
بر این اساس میتوان بیان داشت که روش تحلیل ارتباط محاورهای مذهبمحور (TA) باعث افزایش میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی گروه آزمایش در مرحلة پیگیری سهماهه شده است.
یافتهها نشان داد که تحلیل ارتباط محاورهای مذهبمحور باعث افزایش میزان عشق و علاقه، احترام به همسر و رضایت زناشویی در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترلشده و این نتایج در پیگیری حفظ گردیده است."