چکیده:
در این مقاله ضمن معرفی آراء دستورنویسان و زبانشناسان در مورد تکواژ جمع «– ها»، زمانواژههای جمع زبان فارسی را به دو گروه تقسیم می کنیم . در ادامه ، ضمن تمرکز بر زمانواژههای دارای نشانة جمع «– ها»، ابتدا با استفاده از تعامل میان این گروه از زمان واژهها، از یکسو با سورها، و از سوی دیگر با عبارات استفهامی ، نشان خواهیم داد که نشانة جمع «– ها» به زمانواژة میزبان خود ویژگی گروههای سور را می بخشد. سپس ساختاری را برای گروههای سور در زبان فارسی پیشنهاد می کنیم که در آن هستة اسمی زمانواژه که دارای مشخصة قوی [+ سور] است ، باید در حرکت چرخه ای خود ضمن عبور از هستة گروهشمار به هستة گروهسور متصل شود و این مشخصة قوی خود را در نحو آشکار بازبینی کند. این توصیف جدید از نشانة جمع «-ها» در چارچوب نظریة کمینه گرا و باتوجه به اصول دستور جهانی ارائه می شود.
خلاصه ماشینی:
در ادامه ، ضمن تمرکز بر زمانواژههای دارای نشانة جمع «– ها»، ابتدا با استفاده از تعامل میان این گروه از زمان واژهها، از یکسو با سورها، و از سوی دیگر با عبارات استفهامی ، نشان خواهیم داد که نشانة جمع «– ها» به زمانواژة میزبان خود ویژگی گروههای سور را می بخشد.
سپس ساختاری را برای گروههای سور در زبان فارسی پیشنهاد می کنیم که در آن هستة اسمی زمانواژه که دارای مشخصة قوی [+ سور] است ، باید در حرکت چرخه ای خود ضمن عبور از هستة گروهشمار به هستة گروهسور متصل شود و این مشخصة قوی خود را در نحو آشکار بازبینی کند.
هگمن (١٩٩١) در مبحث مربوط به ساخت منطقی ، کمیت نماها را نیز بررسی می کند و معتقد است هرگاه یک کمیت نما با یک اسم همراه شود، دیگر آن اسم در عالم مقال دارای مصداق مشخصی نیست ، بلکه مصداق آن به شرایطی بستگی دارد که آن جمله در آن به کار می رود؛ به عنوان مثال در جملة ١٠ مرجع everyone مشخص نیست و منظور گوینده این جمله هنگامی آشکار می شود که بافت و موقعیت گوینده در آن مشخص باشد.
بنابر نظر معظمی (١٣٨٥) هستة اسمی به همراه تکواژ «- ها» دارای مشخصة + معرفه می شود و از آنجاکه این مشخصه جزء مشخصه های قوی است ، برای بازبینی آن باید در نحو آشکار به هستة گروه تعریف حرکت کند و این مشخصه را بازبینی نماید، ولی زمانواژههای مورد بحث ما (گروه ب) همراه با تکواژ جمع «- ها» و به عنوان قید زمان خوانش یک سور را داشتند.