چکیده:
به منظور بررسی رابطه جو عاطفی خانواده با هویت یابی، خودپنداره و عزت نفس، 156 آزمودنی با روش نمونه گیری تصادفی قشربندی در سه سطح وضعیت اقتصادی- اجتماعی بالا، متوسط و پایین از بین نوجوانان و جوانان 17-28 سال شهر اسلامشهر انتخاب و آزمونهای جو عاطفی محقق ساخته، هویت پلاگ و اچز، خودپنداره بک و عزت نفس کوپر اسمیت در مورد آنها اجرا شد.
پایایی آزمون جو عاطفی از روش زوج و فرد کردن 94/ 0 بدست آمد. روش پژوهش از نوع همبستگی و
علی- مقایسه ای بود. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد که بین جو عاطفی خانواده با متغیرهای هویت، خودپنداره و عزت نفس رابطه وجود دارد و مقادیر ضریب همبستگی به ترتیب در سطح آلفای 01/ 0، 05/ 0 و 01/ 0 معنی دار است. همچنین معلوم شد افراد هویت یافته تر دارای جو عاطفی مساعدتری بودند و آزمودنی هایی که دارای جو عاطفی مساعدی بودند از خودپنداره مثبت تر و عزت نفس بالاتری بهره می بردند.
This study tries to investigate the relationship between family emotional climate with17-28 year old adolescences and youth from three levels of socio-economic status (low، average، and high). This research is correlation and causal comparative. The statistical sample size was 159 participants which were randomly selected using rank- order method. Gathering data was made through four questionnaires، namely: A researcher made one on family emotional climate، Plug & Ochs on identification، Beck on self -concept، and coopersmith on self -esteem، were implemented.
The reliability of family emotional climate was 94% using odd –even method. The results showed that there is a relationship between the family emotional climate and identification، self -concept ، and self- esteem variables ، and the correlation coefficient were significant at 0.01 ، 0.05 respectively. The results also show that individuals with higher identification had more suitable emotional climate، consequently had better self -concept and self –esteem.
خلاصه ماشینی:
"خانواده در رشد مطلوب نوجوانان و جوانان دارای نقش اساسی است و نتایج تحقیقات نیز مؤید این مطلب است که اگر جو عاطفی خانواده نامطلوب یا نامساعد باشد منجر به بروز مشکلات عدیدهای برای فرزندان خود خواهد شد.
نتیجه آزمون فرضیه اول پژوهش نشان داد که بین جو عاطفی خانواده و هویتیابی رابطه وجود دارد و این رابطه در سطح 01/0 معنیدار است.
آزمون فرضیه دوم نشان داد که بین جو عاطفی خانواده و خودپنداره فرزندان رابطه وجود دارد و این رابطه در سطح 05/0 معنیدار است.
همانگونه که پژوهشگران قبلی نیز بین این دو متغیر به ارتباط معنیداری دست یافته بودند ( راسبرگ و کیدر، 1992؛ هالتر و هارپر، 1987؛ متسون، 1994؛ حقیقی، شکرکن و موسوی شوشتری، 1381؛ حیدرنیا، ثنایی و طالقانی، 1384؛ معتمدی و پورنصیری، 1383 و آشوری، 1376) در پژوهش حاضر نیز بین جو عاطفی خانواده و عزت نفس فرزندان در سطح 01/0 رابطه معناداری بدست آمد.
بررسی فرضیه پنجم مشخص نمود که چون t محاسبه شده (331/3) از مقدار t مبین بزرگتر است بنابر این با 99 درصد اطمینان میتوان قضاوت کرد افرادی که دارای جو عاطفی مساعدتر در خانواده هستند از خودپنداره مثبتتری بهرهمند خواهند بود.
همسویی یافتههای پژوهش حاضر با اکثر یافتههای پژوهشهای صورت گرفته در داخل و خارج از کشور مبین این موضوع است که روابط عاطفی والدین با یکدیگر و فرزندان، شیوههای فرزند پروری، قاطعیت همراه با ارائه آزادی به فرزندان و در مجموع جو عاطفی حاکم بر خانواده ارتباط نزدیکی با رشد و شکلگیری برخی ویژگیهای فرزندان خانواده و از جمله هویت، خودپنداره و عزت نفس دارد."