چکیده:
ارزش احساسات و نامه های همسایه(1334،1318)دو اثر از نیما یوشیج در گستره نقد ادبی
است که در آنها به تبیین اصول و کیفیت شعر نو م یپردازد. در این دو اثر، نیما نشان می دهد
که چگونه شعر نو به لحاظ رویکرد ساختاری و زبانی از همتایان کلاسیک خود فاصله می گیرد
و طرحی نو درم یاندازد. در نگاه اول، به نظر م یرسد که شعر نیمایی، به دلیل واکنشی انقلابی
و ساختارشکنانه نسبت به شعر کلاسیک، از بنیان های شعر قدیم فاصل های پرنشدنی و
جبران ناپذیر می گیرد. مقالة حاضر تلاش می کند با نگاهی تطبیقی به آراء دو شاعر انگلیسی،
ویلیام وردزورت و تی. اس. الیوت (که به ترتیب نمایندگان مکتب رمانتیسم و کلاسیسیسم در
انگلستان هستند)، و مقایسة نظرات آنان با آراء نیما در دو اثر یادشده، نشان دهد که نوآوری
رمانتیک گونه و قدمت کلاسی کوار در شعر و نقد نیمایی همزیستی مسالمت آمیزی دارند.
خلاصه ماشینی:
کلاسیسیسم الیوت و رمانتیسم وردزورت در متن اندیشه نیمایی : تقابل های رمانتیک و ضدرمانتیک در ارزش احساسات و نامه های همسایه بهزاد قادری سهی ناهید احمدیان چکیده ارزش احساسات و نامه های همسایه (١٣١٨، ١٣٣٤) دو اثر از نیما یوشیج در گستره نقد ادبی است که در آنها به تبیین اصول و کیفیت شعر نو می پردازد.
دست وپاگیر بودن اوزان و قوافی در شعر قدیم ، طبیعت انعطاف ناپذیر سبک ها و قالب های ادبی ، در کنار فهم مشکل این ادبیات و درک این واقعیت که چنین ادبیاتی در انحصار طبقه روشنفکر جامعه بود ــ چیزی که جمالزاده فقدان «دموکراسی ادبی » می نامید (همان ) ــ نیما را به این باور رساند که زمان پی افکندن کاخی دیگر با نظمی دیگر است .
نیما یوشیج ، برخلاف الیوت ، به سبب تأثیرات تاریخی معاصر با خود و نیز پیشینه ادبی سرزمینش ، هم زمان با نفی رمانتیک گرایی شرقی وام دار نوعی رمانتیک گرایی غربی است که محصول عمده آن بهره مندی از زبانی ساده و بی تکلف و دخالت احساسات فردی در شعر است .
در حالی که در شعر نو نیما هدف نزدیک تر ساختن شعر و ادبیات با فضای سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی دنبال می شد و نتیجه آن پیش از آنکه به سادگی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1 mannerism ٢ قالب مورد استفاده وردزورت iambic pentameter [وزن پنج رکنی ] است که سبب منثورتر شدن شعر می شود و آن را روان تر و سلیس تر می کند، اما در این گونه سرایش هنوز قالب های شعری پابرجاست .