چکیده:
مرور زمان یکی ازتاسیسات حقوقی نظام های داخلی است که در حقوق کیفری سیستم های رومی-ژرمنی نسبت به کامن لابااستقبال بیشتری روبرو شده است . مصونیت ، عفوو بخشش و مرور زمان مهم ترین موانع بر سر راه پایان فرهنگ بیکیفرمانی تلقی میشوند. مصونیت عاملی بین المللی است ، درحالیکه عفو و بخشش و مرور زمان عوامل داخلی محسوب میشوند. پذیرش یا نفی مرور زمان درحقوق بین الملل کیفری پرسش اصلی این مقاله است ودراین راستا رویکرد عملی جامعه بین المللی نسبت به این تاسیس حقوقی تجزیه وتحلیل میشود. حمایت ازارزش های والای بشری متضمن سرکوب جنایات شدید بین المللی است که یکی از مهم ترین مصادیق چنین حمایتی، نفی مرور زمان میباشد. توسعه افقی وعمودی حقوق بین الملل کیفری، موجبات تعقیب و مجازات مرتکبان جنایات بین المللی را فراهم ساخته ،از این طریق با تدوین اسناد متعدد اعمال مرور زمان را نفی کرده است . این تحقیق در صدد تجزیه و تحلیل ، شناسایی، اجرا و ماهیت نفی مرور زمان در حقوق بین الملل کیفری است .
خلاصه ماشینی:
بااین حال دیوان متذکر می شود که در حقوق بین الملل هیچ محدودة زمانی خاصی در این ارتباط مقرر نشده است وبنابراین امر بر عهده دیوان قرار می گیرد تا در پرتو اوضاع واحوال هر قضیه تعیین نماید که آیا مرور زمان ، دادخواست را غیرقابل پذیرش می نماید؟» برای اطلاعات بیشتر نک : Affaire de certaines terres à phosphates à Nauru (République de Nauru -Australie), Arrêt de la C.
پرسش اساسی این است که آیا می توان این تأسیس اصالتا ملی را دربارة جنایات بین المللی نیزاعمال کرد؟ همان طورکه دربالا نیزاشاره شد، درحقوق داخلی ، مرور زمان درامور کیفری انتقاد شدید بسیاری از علمای حقوق جزا همچون بکاریا (علی آبادی ، ١٣٦٨، ص ٣٩٢) را برانگیخته است ، چنانکه آن را در تضاد با قطعیت اجرای مجازات (آخوندی ، ١٣٨٢، ص ٢٥٥) می دانند.
باوجود اینکه کنوانسیون ١٩٦٨م در دیباچۀ خود بر تضمین اجرای جهانی نفی مرور زمان برای جنایات جنگی وجنایات علیه بشریت اشاره کرده ، اما در مادة ٥ کنوانسیون به صورت صریح به مفتوح بودن این کنوانسیون برای امضای هر عضو سازمان ملل متحد یا یکی از نهادهای تخصصی وغیره اشاره شده است .
دوم اینکه دیوان می تواند صلاحیت خود را نسبت به اشخاصی اعمال نماید که از قوانین فرانسه در خصوص مرور زمان جرائم کیفری و جنایات بین المللی برخوردار می شوند.
پس چنین دولت هایی با متعاهد شدن نسبت به این اسناد، اعتقاد راسخ خود را به نفی مرور زمان در خصوص جنایات بین المللی (نسل زدایی ، جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی ) اعلام کرده اند.