چکیده:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین دویدن تداومی و چهار هفته بیتمرینی بر پراکسیداسیون چربی (MDA) و پاسخ دستگاه ضد اکسایشی بعد از یک جلسه فعالیت حاد بود. بدین منظور 20 مرد سالم غیرفعال بهصورت تصادفی در دو گروه 10 نفرۀ تجربی و کنترل قرار گرفتند. ابتدا، قبل و بعد از یک جلسه فعالیت حاد نمونهگیری خون بهمنظور تعیین مقدار MDA، اسید اوریک، بیلیروبین و پروتئین تام انجام گرفت. سپس آزمودنیهای گروه تجربی به مدت هشت هفته و هفتهای سه جلسه به تمرینات دویدن تداومی پرداختند، اما آزمودنیهای گروه کنترل در این مدت هیچ برنامۀ تمرینی نداشتند. بعد از هشت هفته، دوباره نمونهگیری خون قبل و بعد از یک جلسه فعالیت حاد بهمنظور اندازهگیری متغیرها انجام گرفت. پس از چهار هفته بیتمرینی بهدنبال هشت هفته تمرین، از گروه تجربی مجددا خونگیری قبل و بعد از یک جلسه فعالیت حاد بهمنظور اندازهگیری متغیرها انجام گرفت. نتایج حاصل از آنالیز واریانس یکطرفه با اندازهگیریهای مکرر افزایش معناداری در مقدار پراکسیداسیون چربی (MDA) و اسید اوریک ناشی از یک جلسه فعالیت حاد در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین نشان داد (05/0 P). بهعلاوه پس از چهار هفته بیتمرینی افزایش معناداری در مقدار پراکسیداسیون چربی (MDA) مشاهده شد(05/0 P). نتیجه اینکه هشت هفته تمرین دویدن تداومی احتمالا سبب ایجاد سازگاری در دستگاه ضد اکسایشی و استرس اکسایشی میشود. اما در اثر بیتمرینی نتایج استرس اکسایشی معکوس میشود.
خلاصه ماشینی:
کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی ، گرایش فیزیولوژی ورزشی ، دانشگاه اصفهان، ایران چکیده هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین دویدن تداومی و چهار هفته بی تمرینی بر پراکسیداسیون چربی (MDA) و پاسخ دستگاه ضد اکسایشی بعد از یک جلسه فعالیت حاد بود.
نتایج حاصل از آنالیز واریانس یکطرفه با اندازه گیری های مکرر افزایش معناداری در مقدار پراکسیداسیون چربی (MDA) و اسید اوریک ناشی از یک جلسه فعالیت حاد در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین نشان داد (٠٠٥>P)، اما تفاوت معناداری در غلظت بیلی روبین و پروتئین تام پس از هشت هفته تمرین مشاهده نشد (٠٠٥ P)، اما تغییرات در غلظت اسید اوریک ، بیلی روبین و پروتئین تام پلاسما معنادار نبود (٠/٠٥ واژه های کلیدی .
٤٨ ساعت پس از جلسۀ حاد اول آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته ، هفته ای سه جلسه به تمرین دویدن تداومی (جدول ٢) پرداختند؛ در ضمن گروه کنترل در ایـن مـدت هـیچ گونـه فعالیـت ورزشی نداشتند.
نتایج تحقیق حاضر تغییر معنـاداری در مقـدار پراکسیداسـیون چربی (MDA)، اسید اوریک ، پروتئین تام و بیلی روبین تام پلاسـمایی ناشـی از جلسـۀ حـاد اول در دو گروه تجربی و کنترل نشان نداد.
نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که میزان پراکسیداسیون چربـی (MDA) ناشـی از یـک جلسـه فعالیت حاد پس از هشت هفته تمرین دویدن تداومی افزایش معناداری دارد، اما میـزان پراکسیداسـیون چربی (MDA) در حالـت اسـتراحت پـس از هشـت هفتـه تمـرین کـاهش دارد کـه معنـادار نیسـت .