بررسی نشانه- معناشناختی ظرفیت‌های نمایشی تعزیه و تراژدی با رویکرد نشانه‌شناسی آنالوگ و دیجیتال مقاله

نویسنده: رحیمی جعفری، مجید ؛ فنائیان، تاجبخش ؛

جستارهای زبانی مرداد و شهریور 1394 - شماره 24 ، علمی-پژوهشی (وزارت علوم/ISC (‎22 صفحه - از 93 تا 114 )

کلیدواژه ها: تراژدی تعزیه نشانه- معناشناسی نشانه‌های نمایشی نشانه‌شناسی آنالوگ و دیجیتال نشانه شخصیت مخاطب آیینی

چکیده:

تراژدی و تعزیه، دو سنت نمایشی کلاسیک محسوب می‌شوند که به دلیل ریشه داشتن در آیین و نیز وابستگی به مذهب، فرهنگ، اسطوره و لحن، قابل بررسی تطبیقی هستند. هدف از این پژوهش، بررسی ارزش‌ها و ظرفیت‌های نمایشی این دو گونة نمایشی در تطابق با یکدیگر است. در راستای این هدف، مؤلفه‌های مختلفی همچون روایت یا تقلید، شبیه و شخصیت، شیوة اجرایی، جلوه‌های کلامی، تزکیه و تأثیر بر مخاطب مقایسه می‌شوند. در این مقاله درصدد پاسخ به این پرسش هستیم که چگونه می‌توان ظرفیت نمایشی تراژدی را بر تعزیه یا بالعکس (یکی را بر دیگری) رجحان داد؟ به نظر می‌رسد با استفاده از رویکرد نشانه- معناشناسی و نیز زیرمجموعه‌های آن، نشانه‌شناسی دیجیتال و آنالوگ لویی ژان‌ کلوه بتوان میزان تشابهات و اختلافات نمایشی این دو گونه را بهتر بررسی کرد. هدف دیگر از این پژوهش، نقدی بر پژوهش‌های تطبیقی موجود تعزیه با نمایش‌های تراژدی و حماسی است که به نظر می‌رسد از مهم‌ترین رکن تعزیه، یعنی شیوة اجرایی آن چشم‌پوشی کرده‌اند و ارزش‌های آن را نسبت به گونه‌های دیگر سنجیده‌اند.

خلاصه ماشینی:

"به طور مثال سؤالی که پیش می آید این است که شوش ٧ و کنش چگونه نشانه های نمایشی را به وجود می آورند؟ گمان می رود در تعزیه به دلیل نقل و روایت گری، جلوههای کلامی به سمت شوش محوری و ترفند القایی (دوری از نشانه های نمایشی ) می رود و در تراژدی با کنش و نشانه های نمایشی روبه رو هستیم و البته شیوة اجرایی ، خود به بستری برای برهم زنی روابط متنی شوشگر و کنش مند تبدیل می شود. به 12 a'qziqeahl 3 agedy 45 oinc- agy 6Aristotle ) مصد شد درس شده توصیف کنند حالت است ک عامل د آ قر دارد بیا کننده وصا عاملی ابژه گو ا ارزش اس شوشگ کس اس که واسطه رابطه پدیداری حسی دراکی عاطف که دن برقر م کن مع م دهد (شعیری وفایی 121388)tat شوش ٧ 94 همین صورت نمی توان با یک بررسی متنی و نه اجرایی ، این دو نمایش را در ابعاد مختلف مورد تحلیل قرار داد. با این بررسی ما گفت وگوی دراماتیک در تراژدی را در مقابل تکگویی های منقطع تعزیه داریم و باز نیز می توان به شیوة پرفورماتیو (اجرایی ) تعزیه را ارجاع داد که در وجه آیینی خود آنچه اهمیت دارد تأثیر و کنش رسانه ای آنی بر مخاطب است . در این پژوهش سعی شده است براساس پنج ویژگی نمایشی (روایت و تقلید، شبیه و شخصیت ، شیوة اجرایی ، جلوههای کلامی و نیز تزکیه و تأثیر در مخاطب ) تعزیه و تراژدی را مورد بررسی تطبیقی نشانه شناسی آنالوگ و دیجیتال قرار دهیم تا بتوانیم ارزشها و ظرفیت های نمایشی هر دو گونه را معرفی نماییم ."

دریافت فایل ارجاع :
(پژوهیار, , , )

دانلود PDF
دانلود HTML

لینک کوتاه:

صفحه:

ورود / عضویت

برای مشاهده متن مقاله و یا دانلود آن لازم است وارد پایگاه شوید. در صورتی که عضو نیستید از قسمت عضویت اقدام فرمایید.

ورود