چکیده:
هدف از ایـن پـژوهش بررسـی جایگـاه منطقـه ای و بـین المللـی پادشـاهی عربستان سعودی و کاوش اهداف و سمت گیریهای نـوینی اسـت کـه ایـن کشور در ورای رسیدن به چنین جایگاهی جویای آنهاست ؛ لـذا چهـارچوب اولویت های سیاست خارجی عربستان و جهت گیریهـای ایـن پادشـاهی در عرصه های خلیج فارس ، کشورهای عربی و جهان اسلام مـورد بررسـی قـرار خواهد گرفت و از ایـن منظـر بـه تحـول جایگـاه پادشـاهی در عرصـه هـای مختلف میپردازیم . تحـولات داخلـی پادشـاهی تـا آنجـا مـورد توجـه قـرار میگیرد که به فهم جامع تری از موضوع پژوهش کمک کند. محدودة زمانی پژوهش عمدتا بر دورة حکومت ملک عبدالله متمرکز میشود اما در بررسـی عرصه های مختلف تحول در جایگاه ایـن پادشـاهی، دور هـای پیشـین نیـز مورد امعان نظر قرار میگیرند. درنهایـت میـزان صـحت و سـقم فرضـیه بـا استفاده از دادههای مطرح شده در این پژوهش در قالب نتیجـه گیـری مـورد بررسی قرار می گیرد.
خلاصه ماشینی:
"عربستان سـعودی یکـی از حامیان اصلی حملۀ امریکا به عراق بود و پس از آن تحـت تـأثیر الزامـات منـافع ملی خویش ، از عراق باثبات و یکپارچه پشتیبانی کـرد و بـرای حـل وفصـل مناقش ۀ اعراب و اسرائیل تلاش کرده و در این زمینه ابتکار صلح عربی را مطرح ساخت کـه در اصل ابتکار صلح امیر عبدالله بوده است و در تلاش غرب برای مقابله با ایـران و برنامۀ هسته ای آن به عنوان متحدی قابل اعتماد مطرح بوده است ، در سـال ٢٠٠٦ بـا دعوت از علمای سنی و شیعۀ عراق برای تثبیت اوضاع عراق تـلاش فراوانـی کـرد، در فوریۀ ٢٠٠٧ از فلسطینیها دعوت به عمل آورد و دولت وحـدت ملـی ـ هرچنـد ناپایدار ـ فلسـطینی پـس از اجـلاس مکـه تشـکیل شـد، در مـارس ٢٠٠٧ محمـود احمدینژاد در ریاض با ملک عبدالله دیدار کرد، در آوریـل ملـک عبـدالله اجلاسـی برای فعالسازی ابتکار صلح عربی در ریـاض تشـکیل داد (٢٠٠٨ ,Yamani)، در سـال ٢٠٠٨ ملک عبدالله کنفرانسی در مکه با حضور بـیش از ٤٠٠ عـالم اسـلامی برگـزار / کرد که در آن امکان و آیندة گفت وگوی ادیان مورد بررسی قرار گرفـت ، در ژانویـۀ ٢٠٠٩ با شرکت در کنفـرانس بازسـازی غـزه در شـرمالشـیخ ، متعهـد بـه پرداخـت ١٥٥ بیشترین میزان کمک به غزه شد و در اواخر سال ٢٠٠٩ و آغاز ٢٠١٠ برای کمک به دولت یمن وارد جنگی با حوثی های شمال این کشور شد."