اثبات و تحلیل شأن وساطت فیض امامان علیهم السلام مقاله

بر اساس روایات پرشمار، «وساطت فیض »یکی از شئون تکوینی امامان ع است . مقصود از وساطت فیض ، آن است که خداوند به واسطه ایشان نعمت های خاص و عام خود را بر بندگانش فرو می فرستد. در معنایی بالاتر، این عالم و پایداری آن چیزی جز فیض خداوند نیست که خداوند چنین فیضی را به واسطه وجود امامان ع انجام می دهد. نگارنده در این پژوهش ، با رویکردی نقلی به اثبات این شان و تحلیل آن پرداخته است . اگرچه در نگاه نخست ، شان وساطت فیض غالیانه می نماید و ممکن است مورد انکار برخی قرار گیرد، در روایات معتبر و متعددی این شان برای امامان ع ثابت شده است .

"(124 پس از رسول گرامی اسلام ص ، این آموزه در سخنان امام علی ع (کوفی ، ١٤١٠ق : ٣٦٧؛ حرانی ، ١٤٠٤ق : ١١٥)، امام باقرع (صفار قمی ، ١٤٠٤ق : ٦٢،٦٣)، امام صادق ع (کلینی ، ١٣٦٢ق ، ١: ٢٠٤)، امام رضاع (صدوق ، ١٣٧٨ق ،٢: ٥٦) و امام هادی ع (همو، ١٤١٣ق ،٢: / ٦١٣) نیز تکرار شده که البته گاه همراه با جزئیات بیشتری نیز بوده است ؛ برای نمونه ، امام سجادع در بیانی جامع فرمودند: نحن أمان أهل الأرض کما أن النجوم أمان لأهل السماء و نحن الذین بنا یمسک الله السماء أن تقع علی الأرض إلا بإذنه و بنا یمسک الأرض أن تمید بأهلها و بنا ینزل الغیث و بنا ینشر الرحمة و یخرج برکات الأرض و لو لا ما فی الأرض منا لساخت بأهلها؛ ما موجب امان اهل زمینیم ، چنان که ستارگان موجب امان اهل آسمانند و ما کسانی هستیم که خداوند به واسطه ما نمی گذارد که آسمان بر زمین واقع شود، مگر به اذن خودش ؛ به واسطه ماست که زمین از لرزانیدن اهلش خودداری می کند؛ به سبب ماست که ابرها باریده و رحمت نشر داده شده و برکات زمین خارج می شود و اگر ما روی زمین نبودیم ، زمین اهل خود را در خود فرو می برد (صدوق ، ١٤٠٠ق : ١٨٦؛ همو، ١٣٩٥ق ، ١: ٢٠٢)."