چکیده:
هدف این پژوهش بررسی سوگیری حافظه در افراد مضطرب غیربالینی و مقایسه با افراد بهنجار میباشد. روش این پژوهش از نوع طرح نیمهآزمایشی بود که در آن نمونهای شامل 80 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اجرای تست اضطراب بک افراد به دو گروه (40 نفره شامل دو گروه مضطرب و یک گروه بهنجار) تقسیم شدند و تکلیف کامپیوتری سوگیری حافظه بر روی این افراد اجرا گردید. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به اضطراب به واژههایی با بار عاطفی اضطرابی نسبت به افراد بهنجار به طور معناداری سوگیری دارند اما در واژههایی با بار عاطفی خنثی و مثبت گروه بهنجار سوگیری معنیداری نشان دادند. نتیجهگیری: این تحقیق نشان داد که افراد مضطرب در مقایسه با افراد بهنجار سوگیری حافظه بیشتری نشان میدهند.
The aim of this research was to study the memory bias in the Subclinical anxious individuals in comparison with normal individuals. In a semi experimental study, 80 students Islamic Azad University of Tabriz were chosen and investigated. After testing with Beck anxiety test they were divided into two groups (40 individuals in anxious group and 40 individuals in normal group) and Memory computer task was conducted. The data was analyzed by multi variate analysis of variance (MANOVA). The results showed that anxious individuals have significant bias in react to anxiety evoking words meaningfully relative to normal individuals but in positive and neutral words normal individuals revealed significant bias.
خلاصه ماشینی:
"مطالعه قیطاسی (۱۳۸۶) نشان داد که افراد وسواسی ـاجباری 1- Mathews & Mcleod 2- Mogg & Bradley 3- Williams 4- Londeh, Vixtrom, Vesterlound & Oust 5- Kentish 6- Rotenford 7- Friedman, Thayer & Borkove 8- Paiberbadham & Dominikiulimi در بعد شناختی (حافظه ) دارای مشکلاتی هستند که باعث سوگیری حافظه می شود اما در زمینه اطمینان به حافظه به نظر می رسد که این مشکلات در افراد نوع وارسی دیده می شود.
در بررسی رستمی (۱۳۸۶) نتایج نشان داد که میزان سوگیری حافظه ناآشکار در مبتلایان به اختلال وسواسی ‐ اجباری نسبت به مبتلایان به اختلال اضطراب منتشر و افراد بهنجار بیشتر است .
یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین افراد مضطرب غیربالینی و افراد بهنجار در یادآوری واژه های خنثی تفاوت وجود دارد که این نتایج با یافته های کلیز (۱۹۹۸)؛ بکر، راث ، آندریخ و مارگراف (۱۹۹۹)؛ کلویتر، سکسینی ، هیم برگ ، هلتر و لیبوویتز (۱۹۹۵)؛ راپی ، مک کالوم ، ملویل ، راونس کرافت و رودنی (۱۹۹۴)؛ کارولین هیونت و همکاران (۲۰۰۷) همسو می باشد.
همچنین بین افراد مضطرب غیربالینی و افراد بهنجار در یادآوری واژه های اضطراب برانگیز تفاوت وجود دارد که این نتایج با یافته های آیزنگ و دیگران (۲۰۰۰)؛ موگ و دیگران (۱۹۹۳)؛ ریمن و مک نالی (۱۹۹۵)؛ ادموندکوگ و همکاران (۲۰۰۱)؛ مک لئود و متیوز (۱۹۹۴)؛ فریدمن ، تایر و برکویچ (۲۰۰۰)؛ ماتیوز (۲۰۰۱)؛ نشاط دوست ، مرادی (۱۳۸۵) و پایبربادهایم و دومینی کیولیمی (۲۰۰۵) همسو می باشد."